ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 95/581

ธรรมะเพื่อประชาชll พระมหากัจจายนเถระ ៩៤ พระภาคเจ้าซึ่งประทับนั่งในป่าตามลำพัง จึงเกิดความเลื่อมใส เอาดอกกรรณิการ์มาทำสักการบูชาด้วยความนอบน้อม ด้วย ผลบุญนั้น ได้ส่งให้ท่านกลับไปเสวยทิพยสมบัติเหมือนเดิม และ เวียนวนอยู่ในสุคติภูมิอย่างเดียว ตั้งแต่ภพชาตินั้นมา ท่านไม่ เคยตกไปในอบายภูมิเลย ครั้นได้มาบังเกิดในยุคสมัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระ นามว่า กัสสปะ ท่านเกิดเป็นลูกเศรษฐีในกรุงพาราณสี เมื่อ พระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว ท่านได้นำเอาแผ่นอิฐ ทองคํามีราคาแสนหนึ่งบูชาที่เจดีย์ทองสำหรับบำเพ็ญกัมมัฏฐาน ได้ตั้งความปรารถนาไว้ว่า “ด้วยผลแห่งบุญนี้ ขอให้สรีระของ ข้าพระองค์จงมีวรรณะดุจทองคำในทุกภพทุกชาติที่ได้บังเกิด แล้วด้วยเถิด” เมื่ออธิษฐานจิตมั่นอย่างนั้นแล้ว ก็ตั้งใจทำบุญ ทะนุบำรุงพุทธศาสนาไม่เคยขาดเลยจนตลอดชีวิต ครั้นละจากอัตภาพนั้นแล้ว ได้ไปเสวยทิพยสมบัติใน เทวโลกอีก พอครบหนึ่งพุทธันดร ในพุทธุปบาทกาลนี้ได้ลงมา เกิดเป็นลูกของพราหมณ์ ซึ่งเป็นปุโรหิตของพระเจ้าจัณฑปัชโชต ในกรุงอุชเชนี เนื่องจากท่านมีผิวพรรณวรรณะเปล่งปลั่งดั่ง ทองคํา จึงได้รับการขนานนามว่า กัญจนกุมาร แต่บางท่านก็ เรียกว่า กัจจายนกุมาร เพราะเป็นชื่อของวงศ์สกุล พอเติบใหญ่