ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๔)
๔๑๖
เหมือนเราไม่สามารถจะคำนวณปริมาณของน้ำในมหาสมุทร
เพราะเป็นห้วงน้ำที่กว้างใหญ่ไพศาล เกินวิสัยของมนุษย์ทั่วไป
จะคำนวณนับได้
*เพราะฉะนั้น เมื่อท่านเศรษฐีและครอบครัวได้ทําบุญ
ถูกอู่แห่งทะเลบุญ ผลบุญอัศจรรย์จึงบังเกิดขึ้น แต่ท่านไม่รู้ว่า
บุญจะเกิดให้เห็นเป็นรูปธรรมอย่างไรบ้าง ถึงอย่างไรก็ปีติดีใจที่
ได้ถวายทานถูกเนื้อนาบุญ เพราะฉะนั้นเมื่อเที่ยงวันล่วงไปแล้ว
ท่านยังไม่ได้รับประทานอาหาร ถูกความหิวเข้าครอบงำหนักเข้า
จึงนอนหลับไป ฝ่ายภรรยาเศรษฐีล้างหม้อข้าวแล้วปิดฝาวางไว้
ในครัว ยามเย็นพอเศรษฐีตื่นขึ้นมา ก็ถามว่า “นางผู้เจริญ
ฉันหิวเหลือเกิน ข้าวตังก้นหม้อมีเหลืออยู่บ้างไหม?” ทั้งๆ ที่
ภรรยาท่านเศรษฐีล้างหม้อมากับมือ แต่เพื่อความมั่นใจและ
สบายใจของท่านเศรษฐีจึงได้ลุกเดินเข้าไปในครัวเปิดฝาหม้อออกดู
ในขณะนั้นเอง ฝาหม้อก็ถูกข้าวสวยมีสีเหมือนดอกมะลิ
ตูมดันออกมาจนล้นปากหม้อ ภรรยาเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงเกิดปีติ
ขนลุกชูชันไปทั้งตัว รีบร้องเรียกสามีให้มาดูผลแห่งการทำทาน
เพราะยังไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง พร้อมกับอุทานด้วยความ
เบิกบานใจว่า “ขึ้นชื่อว่าบุญทั้งหลายควรกระทำ ชื่อว่าทานควร
*มก. เล่ม ๔๓ หน้า ๕๕