อายตนะภายนอกและเวทนา : หน้า 159/581

ธรรมะเพื่อประชll พระนันทกเถระ(๑) ១៥៨ อายตนะภายในนั้น จึงดับไปด้วย” พระเถระรับว่า “ถูกต้อง” แล้ว กล่าวเปรียบเทียบต่ออีกว่า “ราก ลำต้น กิ่ง ใบ ของต้นไม้ใหญ่ เป็นของไม่เที่ยง มีการแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา แต่ว่าเงา ของต้นไม้ใหญ่นั้น เป็นของเที่ยง คือ เป็นของยั่งยืนคงทนไม่ แปรเปลี่ยน การกล่าวนั้นถูกต้องหรือไม่” พวกภิกษุณีพากันเรียนว่า “ไม่ถูก เจ้าข้า เพราะว่า ราก ลำต้น กิ่ง ใบ ตลอดถึงเงาของต้นไม้ใหญ่นั้น ล้วนแต่เป็นของ ไม่เที่ยง มีการแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา เพราะเมื่อต้นไม้ยัง ไม่เที่ยง เงาของต้นไม้จะเที่ยงได้อย่างไร” พระเถระกล่าวเสริมว่า “ข้อนี้ก็ฉันนั้น ผู้ใดกล่าวว่า อายตนะภายนอก 5 ของเรา เป็นของไม่เที่ยง เราอาศัย อายตนะภายนอกเสวยเวทนาที่เป็นสุขหรือทุกข์ หรือไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุข เวทนานั้นเป็นของเที่ยง เป็นของยั่งยืนคงทนถาวร ไม่ แปรผัน การกล่าวนี้ถูกหรือไม่หนอ” พวกภิกษุณีกล่าวว่า “ไม่ถูกเลย พระคุณเจ้า เพราะ เวทนาที่เกิดจากอายตนะภายนอกนั้น อาศัยปัจจัยที่เกิดจาก อายตนะภายนอกนั้นๆ แล้วจึงเกิดขึ้นได้ เพราะปัจจัยนั้นดับ เวทนาที่เกิดจากอายตนะภายนอกนั้นๆ จึงดับไปด้วย” พระเถระรับว่า “ถูกแล้ว ความเห็นเช่นนั้น ย่อมมีแก่