ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 254/581

ธรรมะเพื่อประชาช สามเณร นิโครธ (๒) ๒๕๓ สามเณรรับภัตตาหาร พอยังอัตภาพของตนให้เป็นไป เท่านั้น เมื่อฉันเสร็จ พระราชาตรัสถามว่า “พ่อเณรรู้พระโอวาท ที่พระศาสดาทรงประทานแก่พ่อเณรบ้างไหม” สามเณรถวาย พระพรว่า “มหาบพิตร อาตมภาพรู้เพียงบางส่วนเท่านั้น ไม่รู้ ละเอียดครอบคลุมทั้งหมด เพราะยังเป็นผู้ใหม่อยู่” พระราชา ทรงรับสั่งว่า “พ่อเณร ขอจงได้แสดงโอวาทที่พ่อเณรรู้แก่โยม บ้างเถอะ” สามเณรได้กล่าวหัวข้อธรรม เรื่องความไม่ประมาทให้ พระราชาได้สดับว่า อปฺปมาโท อมต์ ปท์ ความไม่ประมาท เป็น ทางไม่ตาย ปมาโท มจฺจโน ปท์ ความประมาท เป็นทางแห่ง ความตาย จากนั้นก็เทศน์ด้วยสำเนียงที่ไพเราะเพราะพริ้ง นี่ ขนาดถ่อมตนว่ารู้น้อยแล้ว แต่เทศน์ได้ยอดเยี่ยมมาก ไพเราะ ทั้งเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย พระราชาพอได้สดับแล้ว ก็ปลื้มปีติในธรรมที่สามเณรน้อยได้แสดง ทรงรับสั่งว่า “พ่อเณร โยมจะขอบูชากัณฑ์เทศน์ด้วยการถวายธุวภัตประจำแก่พ่อเณร วันละ ๘ สำรับ” สามเณรถวายพระพรว่า “มหาบพิตร อาตมภาพจะถวาย ธุวภัตเหล่านั้นแก่พระอุปัชฌาย์” พระราชาตรัสถามว่า “พ่อเณร ผู้ที่ชื่อว่าอุปัชฌาย์ของท่านคือใคร” สามเณรถวายพระพรว่า