ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อนาถบิณฑิกเศรษฐี (ทรัพย์ หมด แต่ไม่หมดศรัทธา)
๓๖๔
ก่อสร้างถึง ๕๔ โกฏิ เมื่อสร้างวัดแล้ว ท่านหมั่นไปวัดถวาย
สังฆทาน ฟังธรรมมิได้ขาด โดยไม่เคยไปวัดมือเปล่าเลย ทาน
ทั้งหลายที่ท่านบริจาคนั้นมากมายมหาศาลเกินที่จะคณานับ
ด้วยความใจใหญ่กล้าคิดและทุ่มเทให้กับงานพระศาสนา
เทวดาที่สิงสถิตอยู่ซุ้มประตูบ้านกลัวว่าทรัพย์สมบัติของท่าน
เศรษฐีจะหมด จึงคอยหาโอกาสบอกให้ท่านเลิกไปวัด เลิกถวาย
ทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เนื่องจากจังหวะชีวิตของท่าน
เศรษฐีในขณะนั้น สมบัติขาดมือการค้าขายก็ไม่ค่อยดี เงินทอง
ที่เพื่อนยืมไปก็ไม่ได้คืน ทรัพย์ที่ฝังไว้ริมตลิ่งก็ยังถูกน้ำพัดหาย
ไปอีก ท่านเศรษฐีจึงยากจนลง แต่ท่านก็ยังสู้อุตส่าห์ถวายทาน
ไม่ให้ขาดเลย แม้จะมีเพียงน้ำผักดองกับข้าวปลายเกรียน
ท่านก็ยังคงทำทานอย่างต่อเนื่อง
ครั้นเทวดาได้โอกาสจึงเข้าไปในบ้าน แล้วปรากฏกาย
สว่างไสวอยู่ต่อหน้าท่านเศรษฐี และพูดเตือนว่า “ท่านเศรษฐี
ท่านอย่าได้ทำทานต่อไปเลย ตั้งแต่เข้าวัดมา ก็มีแต่ยากจนลง
ท่านควรรีบหันกลับมาทำธุรกิจของท่าน เพื่อจะได้ทรัพย์สมบัติ
กลับคืนมาบ้าง จงเลิกทําบุญเสียเถอะ”
เศรษฐีได้ฟังดังนั้น แทนที่จะเชื่อฟังคำของเทวดา กลับ
บอกเทวดาว่า “ท่านเป็นถึงเทวดา ทำไมมาบอกให้เราเลิกทำบุญ