ธรรมะเพื่อประช : หน้า 68/581

ธรรมะเพื่อประช พระอานนท์พุทธอนุชา ๖๗ พระกุมารทูลว่า “ขึ้นชื่อว่ากษัตริย์ ตรัสแล้วไม่คืนคำ ขอพระองค์ ได้โปรดพระราชทานพรนี้แก่ข้าพระองค์เถิด” พระราชาเมื่อเห็น ความตั้งใจมั่นของพระราชโอรส ในที่สุดก็อนุญาตให้อุปัฏฐาก บำรุงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตลอด ๓ เดือน พระราชกุมารจึงไปทูลอาราธนานิมนต์พระผู้มีพระภาคเจ้า พร้อมด้วยพระอรหันตสาวกอีกหนึ่งแสนรูป มาฉันภัตตาหารที่ พระราชวังทุกวัน แต่ระยะทางระหว่างวัดที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงจำพรรษากับพระราชวังไกลกันถึง ๒,๐๐๐ โยชน์ เพื่อความ สะดวกในการนําเพ็ญบุญจึงให้สร้างวิหารในที่ทุกๆ ๑ โยชน์ แล้วให้สร้างพระวิหารในอุทยาน สร้างพระคันธกุฎี สำหรับพระ ผู้มีพระภาคเจ้า สร้างอาคารที่พักสำหรับภิกษุทั้งหลาย ท่านมี มหาปีติตลอดเวลา เห็นบุญใหญ่รออยู่ข้างหน้าซึ่งมีค่ายิ่งกว่า ภูเขาเพชรภูเขาทองเสียอีก สมบัติอะไรก็ไม่อยากได้นอกจาก บุญอย่างเดียว อยากทำบุญใหญ่กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและ พระอรหันต์ คำว่าทำบุญกับพระแสนรูปนั้น เมื่อก่อนเราอาจเกิด ความรู้สึกว่าทําได้ยาก เพราะจะหาพระมารับนิมนต์เพียงไม่กี่รูป ก็หายากแล้ว แต่พวกเรามีบุญมากที่ได้ทำบุญใหญ่กับพระ ซึ่งมาร่วมงานฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ที่ผ่านมาก็ดี มาร่วมงาน