ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๔)
๔๑๕
การถือประมาณบุญแห่งทักษิณาทานที่ประกอบด้วยองค์ 5
ประการอย่างนี้ว่า ห้วงแห่งบุญกุศลมีประมาณเท่านี้ นำสุข
มาให้ มีอารมณ์เลิศ มีสุขเป็นผล เป็นไปเพื่อสวรรค์ ย่อม
เป็นไปเพื่อสิ่งน่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อประโยชน์
เกื้อกูล เพื่อความสุข ไม่ใช่ทำได้ง่าย โดยที่แท้ บุญแห่ง
ทักษิณาทานนั้น ย่อมถึงการนับว่า เป็นห้วงแห่งบุญกุศลที่
จะนับไม่ได้ ประมาณไม่ได้ เป็นกองบุญใหญ่”
ในครั้งนี้เราจะได้มาศึกษาเรื่องราวการให้ทานของท่าน
เมณฑกเศรษฐีกันเหมือนเดิม ซึ่งท่านเป็นผู้ที่ให้ทานอย่างถูก
หลักวิชชา จนบังเกิดผลบุญอัศจรรย์ทันตาเห็น ครั้งที่ผ่านมา
หลวงพ่อได้กล่าวถึงท่านเมณฑกเศรษฐี และครอบครัว ที่ตัดใจ
ถวายข้าวมื้อสุดท้ายของตัวเองแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า ท่าน
ตัดใจเหมือนตายจากคือ เมื่อให้แล้วไม่รู้สึกเสียดายเลย สมดัง
พุทธพจน์ที่หลวงพ่อได้ยกขึ้นมากล่าวเป็นนิกเขปบทไว้ว่า
ทายกก่อนให้ทานเป็นผู้ดีใจ กำลังให้ทานอยู่ย่อมยังจิต
ให้เลื่อมใส ครั้นให้ทานแล้วย่อมปลื้มใจ ส่วนปฏิคาหกที่มารับ
ทานของท่านคือ พระปัจเจกพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้ที่บริสุทธิ์มาก
ท่านเป็นผู้ปราศจากราคะ โทสะ โมหะ โดยเฉพาะท่านเพิ่งออก
จากนิโรธสมาบัติใหม่ๆ บุญที่บังเกิดขึ้นจึงเป็นอสงไขยอัปปมาณัง
เป็นห้วงแห่งบุญกุศลที่จะนับจะประมาณไม่ได้ เป็นบุญใหญ่มากๆ