ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ(๒)
๓๕๘
ให้สะอาดบริสุทธิ์ และการให้ทานซึ่งถือว่าเป็นการฝึกจิตอีก
วิธีหนึ่ง เป็นก้าวแรกของการพัฒนาจิตอย่างแท้จริง เป็นการ
ฝึกฝนใจให้ปลอดจากความโลภนั่นเอง
ตามปกติแล้ว มนุษย์จะมีความโลภ ความอยากได้อย่าง
ไม่มีที่สิ้นสุด ฉะนั้นเมื่อเริ่มฝึกจิตด้วยการให้ ใจจะขยายออกไป
เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นรูปธรรม เมื่อความตระหนี่
หลุดออกจากใจได้แล้ว ความเบาสบายเข้ามาแทนที่ ความรู้สึก
ว่า “พอ” จะบังเกิดขึ้น เมื่อใจรู้จักคำว่าพอก็ก่อเกิดความสุข
ผู้ที่ไม่มีความโลภในจิตคือ ผู้ที่มีความสุขอย่างแท้จริง ดังนั้นผู้ที่
อยากมีความสุข ต้องเริ่มต้นที่การให้เป็นอันดับแรก
เมื่อคราวที่แล้วหลวงพ่อเล่าเรื่องเมณฑกเศรษฐีค้างไว้ว่า
ท่านเศรษฐีได้สร้างมหาทานบารมีในยุคสมัยของพระวิปัสสี
สัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยการสร้างศาลารายที่มีมูลค่ามากมาย
มหาศาล แล้วยังได้ถวายสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์จํานวน 5 ล้าน -
แสนรูป ติดต่อกันถึง ๔ เดือน บุญนั้นได้ส่งผลให้ท่านเสวยทิพย
สมบัติในสวรรค์ชั้นต่างๆ เป็นเวลายาวนาน เมื่อลงมาเกิดเป็น
มนุษย์ ก็ได้เป็นมหาเศรษฐีมาโดยตลอด
*พอมาในภัทรกัปนี้ บุญยังส่งผลต่อให้ท่านเกิดในกรุง
*มก. เล่ม ๔๓ หน้า ๔๙