ธรรมะเพื่อประชาชน์: เรื่องราวของพระโสณโกฬิวิสเถระ : หน้า 131/581

ธรรมะเพื่อประชาชll พระโสณโกฬิวิสเถระ ๑๓๐ งดงาม เกิดความเลื่อมใสศรัทธามาก จึงตั้งจิตอธิษฐานว่า “ทันทีที่พระคุณเจ้าเหยียบผ้ากัมพล ประกายแห่งผ้ากัมพลนี้ แวววาวอย่างยิ่ง ฉันใด แม้วรรณะแห่งมือและเท้าของข้าพเจ้า จงงดงามอย่างนั้นในที่ที่ข้าพเจ้าเกิดแล้ว ฉันนั้น ขอให้ผัสสะ ของข้าพเจ้า จงมีความนุ่มนวลละเอียดอ่อน เหมือนกับผัสสะ ของผ้ากัมพลที่ฟอกแล้วถึง ๓ ครั้งด้วยเถิด” บุญกุศลที่ท่านทําด้วยความศรัทธาในครั้งนั้น ส่งผลให้ ท่านไปเกิดเป็นเทวดาผู้มีฤทธานุภาพมาก เสวยสุขอยู่ในสุคติภูมิ เป็นเวลายาวนาน ครั้นมาในสมัยพุทธกาลนี้ ท่านได้มาเกิดเป็น ลูกเศรษฐีอีก เนื่องจากเป็นผู้มีผิวพรรณวรรณะที่ละเอียด และ มีรัศมีออกจากกาย พ่อแม่จึงตั้งชื่อว่า โสณกุมาร พวกพี่เลี้ยง นางนมช่วยกันดูแลท่านเป็นอย่างดีให้มีความสุขเหมือนเทพกุมาร เนืองจากท่านเป็นผู้มีบุญมาก เวลาจะเดินไปทางไหน ฝ่ามือ ฝ่าเท้าของโสณกุมาร ซึ่งมีวรรณะผ่องใส มีเส้นขนขาวใส เหมือนแก้วมณีเกิดที่ฝ่าเท้า มีความละเอียดอ่อนเหมือนสัมผัส ของปุยฝ้ายที่ฟอกแล้วถึง ๓ ครั้ง ความปรารถนาอันใดที่ท่านตั้งไว้ ก็สําเร็จสมปรารถนาทุกอย่าง ทุกขณะที่โสณกุมารก้าวเดินไป จะต้องมีพรมมารองรับ ฝ่าเท้าตลอดเวลา ถ้าไปไกลๆ ก็มีรถหรือวอทองแห่ไป และหาก โสณกุมารโกรธใครขึ้นมา จะพูดไม่เหมือนคนอื่น ท่านจะบอกว่า