การปฏิบัติธรรมและการสร้างสันติสุข : หน้า 450/581

ธรรมะเพื่อประชาll ชฎิลเศรษฐี ผู้มีภูเขาทอง ៤៤៩ การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญที่สุดทั้งต่อตัวของเราเอง และต่อชาวโลก การสร้างสันติสุขที่แท้จริงให้บังเกิดขึ้น จะต้อง เริ่มต้นจากตัวของมนุษย์ทุกๆ คน เพราะทุกคนมีธรรมกายอยู่ ภายในตัว ไม่ว่าจะเป็นชาติไหน ภาษาไหน หรือจะมีความเชื่อ อย่างไร ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์แล้ว สามารถเข้าถึงธรรมกายได้ ทั้งนั้น และจะเข้าถึงได้ก็ต่อเมื่อฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธี ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ขอเพียงมีความพอใจ และมีความ เพียรอย่างสม่ำเสมอ ย่อมเข้าถึงได้ทุกคน มีวาระพระบาลีที่มีมาใน ขุททกนิกาย สคาถวรรค ว่า “สาธุ โข มาริส ทานํ สทฺธายปิ สาหุ ทานํ วิเจยฺยทาน์ปิ สาธุ อปปกสมีปิ สาหุ ทาน ธมฺมลทฺธสฺสปิ สาหุ ทานํ อปิจ ปาเณสุปิ สาธุ สํยโม ข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ทานยังประโยชน์ให้สําเร็จ ได้แล แม้เมื่อของที่จะให้ มีอยู่น้อย ทานก็ยังประโยชน์ให้ สําเร็จได้ การให้ทานที่ให้แม้ด้วยศรัทธาก็ให้ประโยชน์สําเร็จได้ ทานที่ให้แก่บุคคลผู้มีธรรมอันได้แล้ว ยิ่งเป็นการดี อนึ่ง ทานที่บุคคลเลือกให้ ยิ่งเป็นการดี และความสำรวมแม้ใน สัตว์ทั้งหลายยิ่งเป็นการดี”