อนาถบิณฑิกเศรษฐี: มรณานุสติและการสร้างบุญ : หน้า 373/581

ธรรมะเพื่อประชll อนาถบิณฑิกเศรษฐี (เฮือกสุดท้ายของชีวิต) ๓๗๒ ที่หลวงพ่อได้ยกพุทธพจน์บทนี้ เพราะปรารภเหตุเกี่ยว กับสังขารของยอดนักสร้างบารมีผู้มีจิตใจที่งดงาม เริ่มมีความ เสื่อมกันบ้างแล้ว บางท่านก็ละสังขารไปก่อนถึงวัยอันสมควร หรือละสังขารไปเพราะสังขารร่วงโรยไปตามกาลเวลาก็มี ใน แต่ละวันจึงมีงานฟังสวดพระอภิธรรม และงานฌาปนกิจศพที่ ตามวัดต่างๆ ได้เจริญมรณานุสติกันเป็นประจำ ทำให้ไม่ประมาท ในการดำเนินชีวิต จะได้เร่งรีบสร้างบุญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป แม้เราจะรู้ว่า กายมนุษย์เท่านั้นที่สามารถสร้างบารมีได้ แต่สังขารนี้ก็ใช่ว่าจะแข็งแรงเป็นอมตะให้ได้สร้างบารมีไปนานๆ เราไม่สามารถหยุดยั้งกาลเวลาได้ ฉันใด ก็ไม่สามารถหยุดยั้ง การร่วงโรยของสังขารได้ ฉันนั้น ในขณะนี้จึงควรหมั่นสั่งสมบุญ กันให้เต็มที่ เมื่อความชราหรือความตายเข้ามาเยือน เราจะได้ ไม่เสียดายเวลาในภายหลัง *ดังชีวิตอันทรงคุณค่าของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ซึ่งพวกเราต่างรู้จักกันดีว่า เป็นยอดอุปัฏฐากฝ่ายชายของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านตั้งใจสั่งสมบุญอย่างเต็มที่ตลอดชีวิต เป็นแบบอย่างที่ดีที่เราควรเอาเยี่ยงอย่าง แม้บั้นปลายชีวิต *มก. เล่ม ๒๓ หน้า ๔๑๒