การสร้างปราสาทอันน่ารื่นรมย์ : หน้า 532/581

ธรรมะเพื่อประช วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท) ๕๓๑ ชาวเมืองแคว้นอังคะและมคธต่างพากันทิ้งเหรียญ กษาปณ์ลงที่ท้องพระลานหลวงคนละ ๑ กษาปณ์ เพื่อให้พระ ราชาทรงทราบว่าขอมีส่วนในการเป็นค่าน้ำนมของพระลูกเจ้า เหรียญกษาปณ์ได้รวมกันเป็นกองใหญ่โตมโหฬาร แม้พระราชา จะตรัสห้าม ชาวเมืองก็ยังพากันโยนเหรียญลงที่ท้องพระ ลานหลวง ต่างไม่ยอมรับคืน ครั้นพระกุมารทรงเจริญวัยมาตาม ลำดับ จวบจนพระชนมายุได้ ๑๖ พรรษา พระองค์ทรงบรรลุ ความสําเร็จในศิลปศาตร์ทุกแขนง พระราชาทรงตรวจดูพระชนมายุของพระโอรสแล้ว ตรัสกับพระเทวีว่าจะสร้างปราสาทอันน่ารื่นรมย์ให้พระโอรส จากนั้นทรงรับสั่งให้หาปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญในการดูพื้นที่ ให้ ไปหาสถานที่อันเหมาะสม และให้ช่วยกันสร้างปราสาทเพื่อ พระโอรส พวกคณาจารย์ผู้ชำนาญในการดูชัยภูมิจากหัวเมือง ต่างๆ ทั้งผู้ออกแบบ และผู้ก่อสร้างต่างมาร่วมประชุม ปรึกษา หารือกัน เพื่อจะช่วยกันก่อสร้างปราสาทด้วยความตั้งอกตั้งใจ อย่างยิ่ง ฝ่ายท้าวสักกะจอมเทพ เมื่อทรงทราบเหตุนั้น ตรัส เรียกวิสสุกรรมเทพบุตรมาเข้าเฝ้า และรับสั่งให้ไปสร้าง ปราสาทแก้วยาว ๙ โยชน์ กว้าง ๔ โยชน์ สูง ๒๕ โยชน์ เพื่อ ୯