ธรรมะเพื่อประช: เรื่องเล่าเมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ : หน้า 394/581

ธรรมะเพื่อประช เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ(๑) ๓๕๓ แท่งสุกปลั่ง สว่างไสวกว่าทุกที่ในบริเวณศาลารายแห่งนั้น แม้แคร่ ๔ อันก็เป็นพื้นทองคําทั้งหมด จากนั้นให้แกะสลักแพะทองคำ ๔ ตัว ตั้งไว้ใต้เท้าทั้ง ๔ ของอาสนะ นอกจากนี้ยังให้แกะสลักแพะทองคำอีก ๒ ตัว ตั้งไว้ใต้ ตั้งสำหรับรองเท้า แกะสลักแพะทองคำ 5 ตัว ตั้งแวดล้อมมณฑป ให้ถักธรรมาสน์ด้วยเชือกเส้นเล็กสำเร็จด้วยด้ายก่อน แล้วจึงให้ เอาทองคำถักทอเป็นเชือกเส้นเล็กๆ แทนเส้นด้าย ด้านบนให้ เอาแก้วมุกดามาร้อยเป็นเชือก ตรงพนักพิงของธรรมาสน์ให้ทํา ด้วยไม้จันทน์หอม ครั้นสร้างศาลารายสําเร็จเรียบร้อยแล้ว ได้ ถวายสังฆทานแด่พระบรมศาสดาพร้อมด้วยภิกษุ 5 ล้าน 4 แสนรูป ได้กล่าวถวายศาลารายด้วยจิตที่เลื่อมใสในมหาทาน ด้วยบุญนั้น ทําให้ท่านได้สวรรค์สมบัติ และมนุษย์สมบัติเรื่อยมา ในภัทรกัปนี้ ก่อนที่จะได้เกิดมาเป็นเมณฑกเศรษฐี ท่านได้สั่งสม บุญพิเศษอะไรไว้อีก คราวหน้าเราจะมารับฟังกัน โดยหลวงพ่อ จะนำมาเล่าให้ได้ทราบกันต่อไปตามลำดับ จากที่ยกมาข้างต้นนี้จะเห็นได้ว่า ผู้มีบุญมีปัญญาทั้งหลาย จะสอนตัวเองได้ คือ สอนตัวเองว่าทำอย่างไรจึงจะมีโอกาสได้ ทําบุญ จะแสวงหาบุญ เพราะรู้ว่าบุญจะส่งผลเป็นความสุข และความสำเร็จไปทุกภพทุกชาติ และไม่มัวเสวยสุขเพียงภพ ชาติเดียวเท่านั้น เมื่อรู้ว่าเนื้อนาบุญเป็นทางมาแห่งบุญอยู่ตรง