ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๕)
๔๒๓
ประกอบเหตุว่า ทำบุญถูกหลักวิชชาหรือไม่ ทำบุญกับใคร และ
เจตนาในการให้เป็นอย่างไร ในคัมภีร์ท่านได้กล่าวถึงเจตนาใน
การให้ทานของคนในโลกนี้ไว้หลายอย่างด้วยกัน
คือบางคนให้ทานเพราะชอบพอกัน บางคนให้ทาน
เพราะความโลภ หวังจะได้ผลตอบแทน คือเมื่อให้ไปแล้ว ก็หวัง
ว่า เขาจะให้ตอบแทนกลับมา บางคนให้ทานเพราะความโกรธ
จึงให้ไปแบบประชดประชัน บางคนให้ทานเพราะความกลัว ถ้า
ไม่ให้ก็กลัวเขาติเตียน บางคนให้ทานเพราะนึกว่าบิดา มารดา ปู่
ย่า ตา ยาย เคยให้มา เคยทำกันมา ถ้าเราไม่ให้ก็จะเสีย
ธรรมเนียมของวงศ์ตระกูล จึงให้ไปตามประเพณีกันอย่างนั้นเอง
บางคนให้ทานเพราะคิดว่า เมื่อเราให้ทาน กิตติศัพท์
อันงามย่อมฟุ้งไป บางคนให้ทานเพราะคิดว่า เราให้ทานนี้แล้ว
เมื่อตายไปจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ บางคนให้ทานเพราะคิดว่า
เมื่อเราให้ทานนี้ จิตใจจะผ่องใส ความเบิกบานใจ ความปิติ
ปราโมทย์ใจ ย่อมเกิดขึ้นมาตามลำาดับ บางคนให้ทานเพื่อ
ปรับปรุงจิต โดยยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น เพิ่มเติมใจที่พร่องให้เต็ม
เป็นการสลัดความตระหนี่ออกจากใจ นี่เป็นเจตนาในการให้
อย่างย่อๆ ของทายกทั้งหลายในโลกนี้ เวลาที่พวกเราให้ทานแล้ว
ให้ลองถามตัวเองดูว่า เรามีเจตนาในการให้อย่างไรบ้าง