ธรรมะเพื่อประชาชน: เรื่องราวของนายบุญ : หน้า 463/581

ธรรมะเพื่อประชาชll ปุณ ณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง ៤៦២ นายบุญชวนศรีภรรยาไปกราบทูลพระราชา เพื่อส่งคน ไปขนทองทั้งหมดเข้าสู่ท้องพระคลัง พระราชาทรงรับสั่งให้ เทียมเกวียนไปบนทองของนายบุญมาจากท้องนา พวกราชบุรุษ เห็นทองคำมากมาย ต่างรู้สึกอัศจรรย์ใจ พากันกล่าวด้วยความ ไม่รู้ว่า “นี่เป็นทองคำของพระราชา” พลางหยิบก้อนทองขึ้นมา ดู ทองสุกปลั่งที่ปรากฏต่อหน้านั้น พลันกลับกลายเป็นก้อนดิน ทันที พวกราชบุรุษตกใจมาก อีกทั้งเกรงกลัวพระราชอาญา เพราะโทษฐานที่ทําให้ทองกลับกลายเป็นดิน จึงไปกราบทูล พระราชา พระราชาจึงรับสั่งว่า ให้พวกท่านจงพูดว่า “ทองคำ เหล่านี้เป็นของนายบุญ” เมื่อพวกราชบุรุษกลับไปดูใหม่ และ พูดตามคําสั่งของพระราชา ก้อนดินที่ถือขึ้นมาก็กลายเป็นทอง เหมือนเดิม พวกเขาจึงช่วยกันขนทองมาไว้ที่พระลานหลวง กองสูงประมาณเท่าต้นตาล พระราชาโปรดให้เรียกชาวเมือง และพวกพ่อค้ามาประชุมกัน และตรัสถามว่า “ในตระกูลของ ใครมีทองกองสูงเท่านี้ไหม” เมื่อได้รับคำตอบว่า ไม่มีผู้ใดมีทอง มากเท่านี้ พระองค์ได้พระราชทานทองคำทั้งหมดคืนนายบุญ แล้วทรงแต่งตั้งให้เป็นเศรษฐี โดยขนานนามใหม่ว่า ธนเศรษฐี นายบุญได้เป็นเศรษฐีแล้ว ก็ไม่ประมาท ท่านฉลอง ตำแหน่งเศรษฐีด้วยการจัดงานมงคล โดยไปกราบนิมนต์พระ