ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
พระภัททกาปิลานีเถรี
๓๑๙
อาศัย ได้ถวายทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าเหล่านั้นด้วยพระหัตถ์
ของพระองค์เองไม่เคยขาด แม้ครั้งนั้นพระมเหสีก็ได้ถวายทาน
ร่วมกับพระราชา
มีอยู่ภพชาติหนึ่งท่านได้บังเกิดในตระกูลกุฎมพีผู้มั่งคั่ง
วันหนึ่งน้องของสามีเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า จึงเอาอาหารที่
เป็นของพี่ชายซึ่งก็คือสามีของท่าน ถวายแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า
แต่เดิมท่านมีความศรัทธาเลื่อมใสในพระปัจเจกพุทธเจ้า เมื่อ
เห็นเช่นนั้นจึงโกรธน้องของสามี และน้อยใจในพระปัจเจกพุทธเจ้า
ได้เทบิณฑบาตของพระปัจเจกพุทธเจ้าทิ้ง แล้วถวายบาตรที่
เต็มไปด้วยเปือกตมแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า ครั้นเห็นสีหน้าของ
สามีแสดงว่ามีจิตที่สงบในการให้ทาน การรับ การไม่เคารพ
และการประทุษร้าย จึงรู้สึกสลดใจมาก เมื่อรับบาตรมาแล้ว
เอานํ้าหอมอย่างดีล้างให้สะอาด พอหายโกรธก็เกิดกุศลจิตขึ้น
มาใหม่ ได้ถวายน้ำตาลกรวดกับเปรียงจนเต็มบาตร หลังจาก
นั้นไม่ว่าท่านจะเกิดในภพชาติไหนๆ ก็มีรูปงามเพราะได้ถวายทาน
แต่มีกลิ่นตัวเหม็นเพราะความโกรธที่ได้ท่าต่อพระปัจเจกพุทธเจ้า
ต่อมา ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อสามี
สร้างพระเจดีย์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสําเร็จแล้ว นางมี
ความยินดีได้ถวายแผ่นอิฐทองคำอย่างดี เอาแผ่นอิฐนั้นชุบด้วย
น้ำหอมที่เกิดจากเครื่องหอม ๔ ชนิดจนเปียก ให้ช่างเอารัตนะ