พระราหุล: การประสูติและความสำคัญในพุทธประวัติ : หน้า 202/581

ธรรมะเพื่อประชาll พุทธชิโนรส(๓) ๒๐๑ ภายหลังเมื่อพระราชกุมารนั้นได้รับตำแหน่งเป็นอุปราช ก็ตรัสขอวิหารกับพระกนิษฐภคินีทั้ง ๗ พระองค์นั้นว่า “พระ น้องนางทั้งหลาย วิหารทั้ง ๗ แห่ง ที่น้องๆ ทั้ง ๗ ได้ช่วยกัน สร้างไว้นั้น ขอจงแบ่งให้พี่สักวิหารหนึ่งเถิด” พระกนิษฐภคินีทั้ง ๗ พระองค์ พากันทูลปฏิเสธว่า “พระเจ้าพี่ แทนที่ท่านจะประทานแก่น้องๆ แต่กลับมาขอแบ่ง กับพวกเรา พระเจ้าพี่ได้เป็นอุปราชแล้ว ขอจงสร้างบริเวณ วิหารขึ้นใหม่เถิด” เมื่อพระปฐวินทรอุปราชได้สดับเช่นนั้นแล้ว ทรงมีพระวิริยอุตสาหะสั่งให้สร้างวิหารขึ้นใหม่ เป็นวิหารที่มีกุฏิ ถึง ๕๐๐ หลัง และพระองค์ได้สั่งสมบุญกุศลจนตลอดพระชนม์ชีพ เมื่อละจากอัตภาพนั้นแล้วก็ไปบังเกิดในเทวโลก ในยุคพุทธกาลนี้ พระปฐวินทรอุปราชได้มาบังเกิดเป็น พระโอรสของเจ้าชายสิทธัตถะ และพระนางพิมพา ในเมือง กบิลพัสดุ์ ในวันที่ประสูติจากครรภ์ของพระมารดานั้น ตรงกับ วันที่เจ้าชายสิทธัตถะทรงเสด็จออกผนวชพอดี และทรงได้รับ การขนานพระนามว่า ราหุล ซึ่งแปลว่า บ่วง ที่ทรงพระนามเช่นนี้ เพราะว่าเจ้าชายสิทธัตถะทรงอุทานในเวลาที่พระโอรสประสูติว่า ราหุล ชาติ พนธน์ ชาติ ซึ่งแปลว่า บ่วงเกิดขึ้นแล้ว เครื่อง พันธนาการเกิดข็นแล้ว แม้ว่าพระราหุลท่านจะมีพระนามใน