ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
พระมหากัป ปืนเถระ
๑๐๐
พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ๓ อย่างนี้เท่านั้น คือ
สิ่งที่มนุษย์เราควรจะยึดถือเป็นที่พึ่งที่แท้จริง เมื่อเราประสบ
ทุกข์เราก็เข้าไปพึ่งท่านได้ ซึ่งท่านแล้วจะมีแต่ความสุข มีสติ
และปัญญาเกิดขึ้น สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ให้ลุล่วงไปได้
และเป็นที่ระลึกอันสูงสุด ควรที่จะระลึกถึงท่านให้ได้อยู่เสมอๆ
นึกแล้วจะมีความสุขสดชื่น ใจของเราจะบริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไปตาม
ลำดับ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
“ธมฺมปีติ สุข เสติ
วิปฺปสนฺเนน เจตสา
อริยปุปเวทิเต ธมฺเม สทา รมติ ปณฺฑิโต
บุคคลผู้เอิบอิ่มในธรรม มีใจผ่องใส ย่อมอยู่เป็นสุข
บัณฑิตย่อมยินดีในธรรมที่พระอริยเจ้า ประกาศแล้วทุกเมื่อ”
มนุษย์ทุกคนในโลกล้วนแสวงหาความสุขด้วยกันทั้งสิ้น
บ้างก็แสวงหาจากการดื่ม จากการกิน จากการเที่ยว หรือจาก
การได้รับของที่ถูกใจ แต่ความสุขเหล่านั้น เป็นความสุขชั่วคราว
ไม่ยั่งยืน เมื่อได้รับแล้วต้องแสวงหากันใหม่อยู่ร่าไป ถ้าจะเรียก
ให้ถูก ต้องเรียกว่าเป็นความเพลินมากกว่า แล้วอะไรคือความ
สุขที่แท้จริง อยู่ที่ไหน มีลักษณะอย่างไรบ้าง