ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาll
สามเณร นิโครธ(๓)
๒๖๓
และท่านพระขีณาสพเหล่านั้น ได้ทำปาฏิหาริย์ ชื่อว่า โลกวิวรณ์
คือการเปิดโลก ๓ ให้พระราชาได้ทอดทัศนา
พระราชาประทับยืนอยู่ที่อโศการาม ทรงเหลียวดูตลอด
ทั้ง ๔ ทิศ ได้ทอดพระเนตรเห็นชมพูทวีป มองเห็นพระวิหาร
๘๔,๐๐๐ หลัง ที่รุ่งโรจนอยู่ด้วยการบูชาในการฉลองพระวิหาร
อย่างโอฬาร ทรงประกอบด้วยปีติปราโมทย์เป็นอย่างมาก จึง
ตรัสถามภิกษุสงฆ์ว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ในพระศาสนา
ของพระโลกนาถเจ้าของเราทั้งหลาย มีใครบ้าง ได้สละทรัพย์
บริจาคทานมากมายเหมือนอย่างนี้บ้าง”
พระโมคคลีบุตรติสสเถระ ได้รับมอบหน้าที่จากภิกษุ
สงฆ์ให้เป็นผู้วิสัชนาปัญหา พระมหาเถระถวายพระพรว่า
“มหาบพิตร ขึ้นชื่อว่าผู้ถวายปัจจัยในพระศาสนาของพระ
ทศพลเช่นกับพระองค์ ในเมื่อครั้งพระตถาคตเจ้า ยังทรงมี
พระชนม์ชีพอยู่ ไม่มีใครเลย พระองค์เท่านั้น ทรงมีการบริจาค
ยิ่งใหญ่” พระราชาทรงสดับคำของพระเถระแล้วก็ยิ่งเกิดความปีติ
จึงทรงดำริว่า เราได้เป็นผู้ที่ถวายปัจจัยมากที่สุด เรากำลัง
ยกย่องเชิดชูพระพุทธศาสนา เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะได้ชื่อว่า
เป็นทายาทแห่งพระศาสนาหรือยังหนอ จึงได้ตรัสถามภิกษุสงฆ์
ว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ โยมเป็นทายาทแห่งพระศาสนา
แล้วหรือยัง”