ธรรมะเพื่อประช - พระอัญญาโกณฑัญญะ : หน้า 25/581

ธรรมะเพื่อประช พระอัญญาโกณฑัญญะ ผู้รัตตัญญู (๒) ๒๔ “โกณฑัญญะ เธอจักปรินิพพานที่ไหน” ท่านทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ ช้างทั้งหลายที่เป็นอุปัฏฐากของข้าพระองค์ได้กระทำ กิจที่ทำได้ยาก ข้าพระองค์ จักปรินิพพานในที่ใกล้กับช้างเหล่านั้น พระเจ้าข้า” พระบรมศาสดาทรงอนุญาตตามนั้น จากนั้นพระเถระทำประทักษิณพระทศพล แล้วกราบทูล ว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญการเห็นครั้งนี้ เป็นการเห็นครั้งสุดท้าย” เมื่อมหาชนทราบว่า ท่านทูลลาปรินิพพาน ผู้ที่ยังไม่หมดกิเลสก็ โศกเศร้าด้วยความอาลัยรักในตัวท่าน ส่วนพระอริยเจ้าก็เกิด ธรรมสังเวช ท่านได้สั่งสอนมหาชนว่า “ท่านทั้งหลาย อย่าเศร้าโศก คร่ำาครวญไปเลย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามในโลกนี้ เมื่อสังขาร เกิดขึ้นแล้ว ย่อมแตกทำลายไปเป็นธรรมดา” ว่าแล้วท่านก็ เหาะขึ้นสู่อากาศ มุ่งหน้าไปที่ริมสระโบกขรณีมันทากินี สรงน้ำ นุ่งสบงห่มจีวรเรียบร้อย เข้านิโรธสมาบัติ พอล่วงยามสาม ก็ปรินิพพาน ต้นไม้ทุกต้นในหิมวันตประเทศได้โน้มน้อมออกดอกออก ผลบูชา ในเวลาที่พระเถระปรินิพพาน ฝ่ายช้างเชือกที่รับบุญ อุปัฏฐากพระเถระไม่รู้ว่าพระเถระปรินิพพานแล้วก็จัดน้ำบ้วนปาก และไม้ชาระฟันหาวัตรปฏิบัติตามปกติ ได้นำาของควรเคี้ยว และผลไม้มายืนรออยู่ที่ท้ายที่จงกรมตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อไม่เห็น