ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระภัททกาปิลานีเถรี
๓๑๗
“ในกัปที่หนึ่งแสนแต่ภัทรกัปนี้
เธอจะเป็นพระสาวกนาม
ว่า กัสสปะ ในพระศาสนาของพระบรมศาสดาพระนามว่า โคดม
ความปรารถนาของเธอจะสำเร็จในพระศาสนาของพระศาสดา
พระองค์นั้น” เศรษฐีได้ฟังพุทธพยากรณ์เช่นนั้น ก็มีความร่าเริง
เบิกบานใจ จึงตั้งใจสร้างบารมียิ่งๆ ขึ้นไป ได้บำรุงพระภิกษุ
สงฆ์ด้วยปัจจัยสี่เรื่อยมาจนตลอดอายุขัย
เมื่อพระปทุมุตตรสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว
ท่านเศรษฐีจึงเชิญชวนหมู่ญาติมิตรมาประชุมกัน สร้างพระ
สถูปเจดีย์สำเร็จด้วยรัตนะ สูง ๓ โยชน์ รุ่งเรืองดังพระอาทิตย์
ส่องแสงในยามฟ้าใส และได้ปลูกต้นรังมีดอกบานสะพรั่ง
เพื่อบูชาพระบรมศาสดา ส่วนภรรยาของเศรษฐีได้ให้ช่าง ๗ คน
เอารัตนะ ๓ อย่าง ทำเป็นตะเกียง ๗๐๐,๐๐๐ ดวง เอาน้ำมันหอม
ใส่จนเต็มทุกดวงตามประทีปไว้ในอาณาบริเวณโดยรอบพระเจดีย์
แสงประทีปได้ลุกโพลงสว่างไสวดังไฟไหม้ป่าอ้อ เพื่อบูชาบุคคล
ผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ ผู้อนุเคราะห์สัตว์โลกทั้งปวง และยังให้
ช่างทำหม้อ ๗๐๐,๐๐๐ ใบ บรรจุรัตนชาตินานาชนิดจนเต็ม
และมีวัตถุที่ควรบูชาที่เป็นทองตั้งไว้ในท่ามกลางระหว่างหม้อทุกๆ
- ใบ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา
ในกัปที่ ๙๑ แต่ภัทรกัปนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระ
นามว่า วิปัสสี ได้เสด็จอุบัติขึ้นในโลก ครั้งนั้นในเมืองพันธุมดี