ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระอัญญาโกณฑัญญะ ผู้รัตตัญญู (๑)
๑๖
จึงช่วยกันเกลี่ยทําที่จงกรม เอาหญ้าออก เอากิ่งไม้เครื่อง
กีดขวางออก จัดแจงที่อยู่ของพระเถระ ทำอาคันตุกวัตรเป็น
อย่างดี โขลงช้างประชุมปรึกษากันเพื่อจัดเวรยามว่า ในแต่ละวัน
หากเป็นหน้าที่ของช้างเชือกใด ก็ให้ปฏิบัติดูแลพระเถระเป็น
อย่างดี
นี่ก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจ ที่ช้างทั้งหลายขวนขวายในการ
สร้างบุญ มีวิธีการอุปัฏฐากพระเถระ คือ ช้างเชือกไหนที่อยู่รับบุญ
จะต้องจัดเตรียม บ้วนปากและไม้สีฟัน ทาวัตรพระเถระตั้งแต่
เช้าตรู่ สถานที่นี้อยู่ใกล้กับสระโบกขรณีชื่อมันทากินี ซึ่งกว้าง
๕๐ โยชน์ สระแห่งนี้ไม่มีสาหร่ายหรือจอกแหน น้ำในสระจะใส
เหมือนสีแก้วผลึก มีปทุมขาวแผ่ขยายไปครึ่งโยชน์ ปทุมแดง
ขนาดใหญ่ ดอกโกมุทแดง ดอกโกมุทขาว ดอกอุบลเขียว
ดอกอุบลแดง และดงข้าวสาลีแดงที่มีกลิ่นหอม ซึ่งแต่ละชนิด
จะกินรัศมีกว้างครึ่งโยชน์
ถัดจากนั้น มีผลไม้รสหวานหอมอร่อย ฟักทอง น้ำเต้า
และฟักเขียว เป็นต้น ดงอ้อยแผ่ขยายไปครึ่งโยชน์ ลำอ้อย
แต่ละต้นขนาดเท่าต้นหมาก คงกล้วย ซึ่งมีลูกโตขนาดเท่าลำแขน
ดงขนุนที่มีผลขนาดเท่าตุ้ม ดงมะม่วง ป่าชมพู่ ดงมะขวิด
กล่าวรวมๆ ก็คือว่า ผลไม้มีอุดมสมบูรณ์ และก็มีเกือบทุกชนิด