ธรรมะเพื่อประชาชน: เรื่องราวของอนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 347/581

ธรรมะเพื่อประชาชll อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม) ๓๔๖ ในวันรุ่งขึ้นท่านจะได้เฝ้าพระบรมศาสดาที่บ้านของเรานี่แหละ” คืนนั้นท่านเศรษฐีมีจิตส่งไปถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตลอดเวลา ไม่มีความคิดถึงเรื่องการทำมาค้าขาย หรือแม้ กระทั่งอาหารเย็นก็ไม่ยอมรับประทาน เพราะท่านมีปีติเป็น ภักษาหาร จึงขึ้นไปพักผ่อนบนปราสาทชั้นที่ ๓ แล้วสาธยายคำว่า “พุทโธ พุทโธ พุทโธ” ระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็น อารมณ์และนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เมื่อปฐมยามล่วงไปท่านเศรษฐีได้ตื่นขึ้นมาด้วยใจ ที่ผูกพันกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านเห็นแสงสว่างประดุจ ประทีปพันดวงลุกโพลง ปรากฏเกิดขึ้นในกลางตัว แสงสว่างนั้น สว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ท่านเกิดปีติมาก จึงอยาก จะเห็นพระบรมศาสดาเร็วๆ แต่เมื่อลืมตาสังเกตดูดวงจันทร์ บนท้องฟ้า จึงรู้ว่าปฐมยามเพิ่งจะล่วงไปเท่านั้น ยังไม่ถึงเวลาเช้า จึงล้มตัวลงนอนต่อ พักผ่อนได้ไม่นานก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีก ด้วยอานุภาพ ของแสงสว่างภายในและความปีติที่ท่านได้สัมผัส แต่พอสังเกต ดูดวงจันทร์ มัชฌิมยามเพิ่งจะผ่านพ้นไปจึงล้มตัวลงนอนต่อไปอีก ท่านเศรษฐีได้ตื่นขึ้นมาใหม่ในเวลาใกล้ปัจฉิมยาม เนื่องจาก ท่านมีความปีติมาก ไม่อาจที่จะรอคอยเพื่อเข้าเฝ้าพระพุทธองค์