ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๕)
๔๒๖
นุภาพของภรรยาท่าน ข้าพเจ้าได้เห็นแล้ว ทีนี้ ขอชมบารมี
ของลูกชายท่านบ้าง”
เมณฑกคหบดีจึงบอกลูกชายว่า “เจ้าจงแจกกหาปณะ
แก่เสนาทั้ง ๔ เหล่าเถิด” ลูกชายท่านคหบดีถือถุงเงินหนึ่งพัน
กหาปณะเพียงถุงเดียวเท่านั้น แจกอยู่ครึ่งค่อนวัน ก็ไม่หมดถุง
จากนั้นท่านมหาอำมาตย์ได้ขอดูอานุภาพของลูกสะใภ้ท่านเศรษฐี
หญิงสะใภ้ก็นั่งใกล้กระเฌอซึ่งข้าวได้ ๔ ทะนาน เพียงใบเดียว
เท่านั้น นางแจกข้าวเปลือกแก่เสนาทั้ง ๔ เหล่า ข้าวเปลือกซึ่ง
เป็นธัญพืชที่แจกไป ตราบใดที่นางยังไม่ลุกจากที่ ก็ไม่มีวี่แววว่า
จะหมดสิ้นไป
มหาอำมาตย์ชื่นชมอานุภาพของลูกสะใภ้แล้ว ปรารถนา
อยากจะเห็นอานุภาพของทาสที่ชื่อปุณณะต่อไป ท่านเศรษฐีได้
ตอบไปว่า “ทาสของข้าพเจ้าไถนาเพียงร่องเดียว สามารถแตก
ออกเป็น ๗ รอย แต่อานุภาพของทาสข้าพเจ้านั้น ท่านต้องไป
ชมที่นา” มหาอำมาตย์บอกว่า “ไม่ต้องแล้วล่ะ ท่านคหบดี
ข้าพเจ้าทราบถึงอานุภาพของทาสท่านแล้ว” หลังจากพิสูจน์
อานุภาพบุญของแต่ละคนในครอบครัวของท่านเศรษฐีแล้ว
มหาอำมาตย์พร้อมเสนา ๔ เหล่า ก็พากันเดินทางกลับไปเข้า
เฝ้าพระเจ้าพิมพิสาร กราบทูลเรื่องนั้นให้ทรงทราบทุกประการ
พระราชาจึงส่งฉัตรเศรษฐีไปมอบให้ และแต่งตั้งให้เป็นมหา