ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม)
๓๔๗
ในวันรุ่งขึ้นได้ จึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวเดินทางไปเข้าเฝ้า
พระบรมศาสดาทันที
ตามปกติแล้วคฤหาสน์ของราชคหเศรษฐี จะปิดประตู
ลงกลอนเป็นอย่างดี จะถูกเปิดอีกครั้งในรุ่งอรุณของวันใหม่
แต่ด้วยพุทธานุภาพ เหล่าเทวดาประจําบ้านทั้งหลาย เห็นความ
ตั้งใจอย่างแรงกล้าของท่านเศรษฐีแล้ว จึงประชุมกันว่า “มหา
เศรษฐีท่านนี้ออกไปเพื่อจะเข้าเฝ้าบุคคลผู้เลิศในโลก
นับเป็นสิ่ง
ที่น่าอนุโมทนาสาธุการยิ่งนัก ควรแล้วที่พวกเราจะส่งเสริม
ให้ท่านเศรษฐีได้สมหวัง” จึงบันดาลให้ประตูปราสาทเปิดออก
ได้เป็นอัศจรรย์
ในขณะที่เดินทางไปนั้นหนทางก็มืดมิด และมีอมนุษย์
ออกหากินมากมายในตอนกลางคืน เมื่อพวกอมนุษย์ปรากฏ
กายให้เห็น ฝูงสุนัขส่งเสียงร้องเห่าหอน ท่านเศรษฐีไม่เคยออก
จากบ้านตามลำพังในยามค่ำคืน จึงเกิดความกลัวขนพองสยอง
เกล้า แต่เมื่อเจริญพุทธานุสติ น้อมใจตรีกระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า
ความสว่างภายในก็ปรากฏเกิดขึ้นมาอีก ทำให้ความมืด และ
ความกลัวอันตรธานหายไป
พอสักครู่หนึ่งท่านเศรษฐีก็เกิดความวิตกกังวลว่า จะถูก
มนุษย์ทำร้ายบ้าง จะถูกอมนุษย์ทำร้ายเอาบ้าง เมื่อจิตไม่ตั้งมั่น