แนวทางการสร้างบารมีและเป้าหมายของชีวิต : หน้า 191/581

ธรรมะเพื่อประช พุทธชิโนรส(๒) ១៩០ หมายถึง การสูญเสียเวลาและโอกาสในสร้างบารมี โจรหรือ บุคคลผู้ไม่ปรารถนาดีต่อกัน จะประสงค์ร้ายหรือทำร้ายกัน อย่างมากก็แค่ให้ถึงแก่ชีวิตในภพชาติปัจจุบันนี้เท่านั้นแต่เป้าหมาย ที่บุคคลตั้งไว้ผิด ย่อมก่อให้เกิดความเสียหายข้ามภพข้ามชาติ ชนิดที่บางครั้งเราเองนึกไม่ถึง ฉะนั้นจุดหมายปลายทางของ สรรพชีวิตในสังสารวัฏคือ พระนิพพาน จึงเป็นเสมือนเส้นชัยใน การเดินทางไกล ที่เราจะต้องมุ่งหน้าไปให้ถึง เพราะถ้ามัวแวะ ข้างทาง จะทำให้เราเสียเวลา เหมือนกับอดีตชาติของพระ ราหุลเถระ เมื่อครั้งที่ยังสร้างบารมีอยู่ *เมื่อคราวก่อนได้เล่าถึงตอนที่คฤหบดีบุตรทั้งสองละ จากโลกไปแล้ว ก็ไปบังเกิดตามภพภูมิที่ตนปรารถนา ท่านหนึ่ง ไปเกิดเป็นพญานาค ส่วนอีกท่านหนึ่งไปบังเกิดเป็นท้าวสักก เทวราช ในภพของพญานาคนั้นมีกฎอยู่อย่างหนึ่งคือ ท้าว มหาราชทั้ง ๔ จะต้องขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทุกกึ่งเดือน เพราะฉะนั้นพญานาคปฐวินทรซึ่งเป็นบริวารของ ท้าววิรูปักษ์ จะต้องขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์พร้อมกับท้าววิรูปักษ์ ฝ่ายพระอินทร์ทอดพระเนตรเห็นพญานาคมาแต่ไกล ทรงจําได้ จึงตรัสถามว่า “ดูก่อนสหาย ท่านได้ไปเกิดในที่ไหนหรือ" *มก. เล่ม ๓๒ หน้า ๓๙๕