ธรรมะเพื่อประช: พระอัญญาโกณฑัญญะ : หน้า 26/581

ธรรมะเพื่อประช พระอัญญาโกณฑัญญะ ผู้รัตตัญญู (๒) ๒๕ พระเถระออกมาจนพระอาทิตย์ขึ้น ก็คิดว่า ปกติพระเถระเป็นผู้ ที่ตรงต่อเวลา แต่วันนี้ทำไมท่านยังไม่ออกจากบรรณศาลา จึง เคาะประตูกุฏิเบาๆ พระเถระก็ยังไม่ออกมา เจ้าช้างแสนรู้จึงเอางวงเปิดหน้าต่าง มองเข้าข้างใน เห็นพระเถระกำลังนั่งสมาธิ จึงเหยียดงวงสำรวจลมหายใจเข้า ออก จึงรู้ว่าพระเถระปรินิพพานแล้ว ก็ตกใจร้องเสียงดังปานว่า ฟ้าผ่า ข่าวการปรินิพพานของพระเถระได้นำความเศร้าสลด มาให้ช้างทั้ง 4,000 เชือก ซึ่งได้พากันร้องลั่นเสียงดังไปทั่วทั้ง ป่าหิมพานต์ รวมทั้งหมู่สัตว์เหล่าอื่นด้วย เมื่อช้างทั้งหมดมา ประชุมกันแล้ว ก็ยกพระเถระขึ้นบนกระพองของหัวหน้าโขลง ถือกิ่งไม้ที่มีดอกบานสะพรั่ง ยืนบูชานิ่งๆ ไม่ไหวติง ฝ่ายท้าวสักกเทวราชรับสั่งให้วิษณุกรรมเทพบุตรไป เนรมิตเรือนยอดที่ประดิษฐานพระเถระที่สำเร็จด้วยรัตนะทุกชนิด ให้พระเถระอยู่ในเรือนยอดมอบให้หัวหน้าช้างต่อไป ช้าง อัญเชิญเรือนยอดที่บรรจุสรีระของพระเถระเวียนเขาหิมวันต์ ประมาณ ๓,๐๐๐ โยชน์ หลายรอบ จากนั้นพวกอากาศเทวาก็ รับเรือนยอดจากงวงช้างมาบูชา ต่อมาวัสสพลาหกเทวดา สีต พลาหกเทวดา วาตพลาหกเทวดา และทวยเทพชั้นจาตุมหา ราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิตา นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตดี