ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 155/581

ธรรมะเพื่อประชll พระนันทกเถระ(๑) ๑๕๔ การเดินทางในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และ เบื้องปลายไม่ได้นี้ หมู่สัตว์ถูกอวิชชา คือความไม่รู้แจ้งเห็นจริง ปิดบัง เห็น จ๋า คิด รู้ ให้มืดมนอนธการ เมื่อเกิดมาและตกอยู่ ในความประมาท มัวเมาในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และ ธรรมารมณ์อันเป็นบ่วงของพญามาร ถูกสิ่งเหล่านี้ร้อยรัดไว้ ทําให้เพลิดเพลิน และหลงลืมเป้าหมายดั้งเดิมที่เกิดมาเพื่อ แสวงหาหนทางของพระนิพพาน สรรพสัตว์ได้ถูกกิเลสอาสวะ ครอบงำาจิตใจอยู่อย่างนี้มายาวนาน ทำให้ไม่ได้เฉลียวใจว่าเกิด มาทำไม ตายแล้วจะไปไหน มีอะไรเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต หากว่าใครก็ตาม ได้มีโอกาสตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการหมั่นตรึกระลึกนึกถึงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จนใจหยุด นิ่งใสสะอาดบริสุทธิ์ ก็จะรู้เห็นเรื่องราวของชีวิตไปตามความ เป็นจริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน นันทโกวาทสูตร ว่า “ความเคลือบแคลงสงสัยของหมู่ชน ย่อมไม่มีในวัน อุโบสถขึ้น ๑๕ ค่ำ ว่าพระจันทร์จะพร่องหรือเต็มก็ตาม แต่ พระจันทร์ก็คงเต็มดวง ฉันใด ภิกษุณีเหล่านั้น มีความชื่นชม ยินดีต่อการแสดงธรรมของพระนันทกะ และมีความดำริ บริบูรณ์แล้ว ก็ฉันนั้น”