ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 470/581

ธรรมะเพื่อประชา มหาเศรษฐีก กากวฬิยะ ៤៦៩ พระเถระรับแล้ว นำกลับไปวิหาร ท่านได้น้อมถวาย บิณฑบาตแด่พระบรมศาสดา พระพุทธองค์ทรงรับแต่พอยัง อัตภาพเท่านั้น ข้าวยาคูส่วนที่เหลือก็ทรงให้แจกจ่ายแก่ภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูป หลังจากนั้น พระเถระทูลถามถึงวิบากกรรมของ นายกากวฬิยะ พระบรมศาสดาทรงพยากรณ์ว่า อีก ๗ วัน นับจากนี้เขาจักได้เป็นเศรษฐีประจำเมือง หลังจากมหาทุคตะ กากวฬิยะและภรรยาได้ถวายทานครั้งนั้นแล้ว ต่างระลึกถึง ทานกุศลด้วยจิตที่เบิกบานทุกครั้งไป ยิ่งนึกถึงบุญบ่อยๆ ดวงบุญในตัวก็ยิ่งโตขึ้น สว่างไสวขึ้นไปเรื่อยๆ วันหนึ่ง พระราชาเสด็จเลียบพระนครทอดพระเนตร เห็นบุรุษนั่งอยู่บนหลาวเพื่อรอการประหารชีวิตอยู่ที่นอกพระนคร บุรุษเห็นพระราชาจึงตะโกนทูลว่า “ข้าแต่สมมติเทพ ก่อนที่ ข้าพระองค์จะตาย ขอพระองค์ได้โปรดส่งอาหารที่พระองค์ เสวยมาให้ข้าพระองค์ด้วยเถิดพระเจ้าข้า” ด้วยความสงสาร นักโทษคนนั้น พระราชาจึงรับปากว่าจะส่งอาหารมาให้ เพื่อให้ เขาได้สมปรารถนาก่อนถูกประหารชีวิต ตกเย็น พวกเจ้าพนักงานเตรียมพระกระยาหารมาให้ พระราชาเสวย พระองค์ทรงระลึกถึงสัญญาที่ให้ไว้กับนักโทษ ประหาร จึงตรัสว่า “พวกเจ้าจงหาคนที่สามารถนำอาหารนี้ไป