ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เขมาเถรี อัครสาวิกาเบื้องขวา
២៩៩
สมัยนั้น พระนางเขมาเทวีเสด็จชมพระราชอุทยานด้วย
ความเพลิดเพลิน เมื่อเสด็จกลับก็ไม่เฝ้าพระทศพล เหล่าราช
บุรุษจึงใช้พระราชอาชญาบังคับ โดยที่พระนางไม่ค่อยชอบ
พระทัยเท่าใดนัก พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเห็นพระนางกำลัง
เสด็จมา จึงทรงเนรมิตเทพอัปสรนางหนึ่ง ซึ่งกำลังถือก้าน
ใบตาลถวายงานพัดอยู่ พระนางเขมาเทวีเห็นเทพอัปสรนั้นแล้ว
ทรงพระดำริว่า สตรีท่านนี้สวยงามประดุจเทพอัปสรยังอุตส่าห์
มาเฝ้าพระทศพล ถ้าเราเทียบกับนางแล้วเหมือนนางกากับ
นางหงส์
คิดอย่างนั้นแล้วก็ยืนดูเทพอัปสรด้วยใจที่เคลิบเคลิ้ม
หลงใหลในรูปกายของเทพธิดานางฟ้า แต่ด้วยพุทธานุภาพของ
พระตถาคตเจ้า สตรีนั้นก็ปรากฏแปรเปลี่ยนไปตามวัย ล่วงปฐมวัย
ตั้งอยู่ในมัชฌิมวัย แล้วก็ล่วงมัชฌิมวัยดำรงอยู่ในปัจฉิมวัย
มีหนังเหี่ยวย่น ผมหงอก ฟันหัก หลังโกง แล้วสตรีนั้นล้มลง
กลิ้งเกลือกพร้อมกับพัดใบตาล ร้องโอดครวญทุกข์ทรมาน
และเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตา
พระนางเขมาเทวีได้พิจารณาเห็นความไม่เที่ยงของ
สังขาร และเนื่องจากพระนางเป็นผู้มีบุญบารมีที่สั่งสมไว้อย่างดี
จึงสอนตนเองว่าสรีระที่งดงามถึงเพียงนี้ ยังถึงความวิบัติ