ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เมณฑกเศรษฐี ผู้ใจบุญ(๓)
៤០៨
ประดิษฐ์ นิมนต์ให้เข้าไปในบ้าน เมื่อท่านนั่งบนอาสนะแล้ว
จึงค่อยๆ เกลี่ยภัตในจานข้าวลงไปในบาตร เมื่อภัตเหลือครึ่งหนึ่ง
พระปัจเจกพุทธเจ้าก็เอามือปิดบาตรไว้ เศรษฐีอยากได้บุญใหญ่
จึงกราบเรียนท่านว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ภัตตาหารนี้เพียงพอ
เฉพาะคนๆ เดียวเท่านั้น ขอท่านจงอย่าสงเคราะห์กระผมใน
โลกนี้เลย กระผมใคร่ที่จะถวายไม่ให้มีส่วนเหลือ” จากนั้นได้
ถวายภัตทั้งหมดลงในบาตร
ครั้นถวายอาหารมื้อสุดท้ายด้วยใจที่เลื่อมใสแล้ว จึงตั้ง
ความปรารถนาอย่างแรงกล้าว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าอย่า
ได้ประสบฉาตกภัยเห็นปานนี้ ในที่ๆ ข้าพเจ้าเกิดอีกเลย ตั้งแต่
บัดนี้ไปข้าพเจ้าจึงสามารถเพื่อจะให้ภัยแก่ชาวชมพูทวีปได้ทั้งหมด
ข้าพเจ้าไม่พึงทำการงานเลี้ยงชีพด้วยมือของตนเอง ในขณะที่
ข้าพเจ้าใช้ให้คนชำระฉาง ๑,๒๕๐ ฉาง และชำระร่างกายให้
สะอาดแล้ว นั่งอยู่ที่ประตูฉางเหล่านั้น มองดูในเบื้องบนเท่านั้น
ธารแห่งข้าวสาลีแดง จึงตกลงมาในฉางทั้งหมดให้เต็ม และผู้นี้
จงเป็นภรรยา ผู้นี้จงเป็นบุตร ผู้นี้จงเป็นหญิงสะใภ้ และผู้นี้จง
เป็นทาสของข้าพเจ้า ในสถานที่ๆ ข้าพเจ้าเกิดแล้วเถิด”
ฝ่ายภรรยาของท่านเศรษฐี คิดว่า “เมื่อสามีของเราไม่
ได้รับประทาน เราก็ไม่อาจจะรับประทานได้ จึงถวายส่วนของ