ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระวนวัจฉะ ผู้อยู่ในป่า
៥៩
ผนวช วนวัจฉะได้ไปอยู่ที่ป่าหิมพานต์เหมือนกัน หลังจากพระ
โพธิสัตว์ตรัสรู้ธรรมแล้ว วนวัจฉะได้พบพระมหากัสสปเถระ
ผู้ทรงธุดงควัตร มีความเลื่อมใสในโอวาทของท่านมาก ชอบใน
ปฏิปทานี้ และท่านก็ได้ทราบข่าวการตรัสรู้ จึงไปเฝ้าพระบรม
ศาสดา ได้ฟังธรรมจากพระพุทธองค์แล้ว จึงตัดสินใจออกบวช
ท่านบำเพ็ญสมณธรรมไม่นานนัก ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์
พร้อมด้วยปฏิสัมภิทาญาณ ๔ อภิญญา ๖ เมื่อบรรลุธรรมแล้ว
ได้ระลึกถึงบุพกรรมของท่านเอง ได้เห็นและเกิดความโสมนัสใจ
ถึงกับประกาศเรื่องราวที่ตนเคยประพฤติในกาลก่อนว่า
ในภัทรกัปนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า กัสสปะ
ผู้ยิ่งใหญ่กว่าพรหม ทรงพระยศใหญ่ ประเสริฐกว่านักปราชญ์
ทั้งหลาย ได้เสด็จอุบัติขึ้นในโลก ครั้งนั้น เราบวชในศาสนาของ
พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ประพฤติพรหมจรรย์ตราบเท่าสิ้นชีวิต
จุติจากอัตภาพนั้นแล้ว เพราะกรรมที่ทำไว้ดี และเพราะการ
ตั้งเจตจำนงไว้ เราละร่างมนุษย์นั้นไป ได้ไปบังเกิดในสวรรค์ชั้น
ดาวดึงส์ จุติจากภพนั้นได้มาเป็นนกพิราบอยู่ในป่า ภิกษุผู้
สมบูรณ์ด้วยคุณ ยินดีในฌานทุกเมื่อ อาศัยอยู่ในป่า ท่านผู้มีจิต
เมตตาประกอบด้วยกรุณา มีหน้าเบิกบาน เป็นผู้วางเฉย
มีความเพียรมาก ปราศจากนิวรณ์ มีอัธยาศัยใคร่ประโยชน์แก่
สรรพสัตว์ ไม่นานนัก เราคุ้นเคยกับพระสาวกของพระสุคต