ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระวนวัจฉะ ผู้อยู่ในป่า
๖๐
เมื่อเราบินเข้าไปจับอยู่แทบเท้าของท่านผู้นั่งอยู่ในอาศรม
บางครั้งท่านก็ให้อาหาร บางครั้งท่านก็แสดงธรรมเทศนา
ถึงแม้เราจะไม่ทราบถึงเนื้อความอันลึกซึ้งของพระธรรมเทศนา
แต่เราก็มีความยินดี และมีความสุขที่ได้ฟัง
ครั้งนั้น เราได้ความคุ้นเคยกับท่านผู้เป็นโอรสของพระ
พิชิตมาร ด้วยความรักอันไพบูลย์ เมื่อจุติจากอัตภาพนั้นแล้วได้
ไปบังเกิดในสวรรค์อีก ปานประหนึ่งออกจากที่อยู่แล้วกลับไป
ยังเรือนของตัวเราจุติจากสวรรค์ก็มาเกิดเป็นมนุษย์ด้วยบุญกรรม
ได้ละทิ้งเรือนออกบวช เราได้เป็นสมณะ ดาบส พราหมณ์
นักพรตอยู่ในป่าหลายร้อยชาติ ภพชาติสุดท้ายนี้ เราหยั่งลง
สู่ครรภ์ภรรยาของพราหมณ์วัจฉโคตร ในกรุงกบิลพัสดุ์อันน่า
รื่นรมย์ เมื่อเรายังอยู่ในครรภ์ของมารดา มารดาของเราแพ้
ท้องในเวลาที่เราใกล้จะคลอด จึงปรารถนาจะเข้าไปอยู่ในป่า
จากนั้น มารดาของเราได้คลอดเราภายในป่าอันน่ารื่นรมย์
เมื่อเราออกจากครรภ์มารดา ชนทั้งหลายเอาผ้ากาสายะ
รองรับเราไว้ เพราะความปรารถนาจะเป็นนักบวชของเรา
ในขณะนั้น พระสิทธัตถราชกุมารผู้เป็นธงชัยของสัตวโลก
ก็ได้ประสูติเช่นกัน เราเป็นสหชาติ เป็นสหายรักสนิทชิดชอบ
ของพระองค์ เมื่อพระองค์ละยศอันไพบูลย์ เสด็จออกมหา
ภิเนษกรมณ์เพื่อสาระประโยชน์แก่สัตว์เราได้เข้าไปสู่ป่าหิมพานต์