ธรรมะเพื่อประช : หน้า 61/581

ธรรมะเพื่อประช พระวนวัจฉะ ผู้อยู่ในป่า ๖๐ เมื่อเราบินเข้าไปจับอยู่แทบเท้าของท่านผู้นั่งอยู่ในอาศรม บางครั้งท่านก็ให้อาหาร บางครั้งท่านก็แสดงธรรมเทศนา ถึงแม้เราจะไม่ทราบถึงเนื้อความอันลึกซึ้งของพระธรรมเทศนา แต่เราก็มีความยินดี และมีความสุขที่ได้ฟัง ครั้งนั้น เราได้ความคุ้นเคยกับท่านผู้เป็นโอรสของพระ พิชิตมาร ด้วยความรักอันไพบูลย์ เมื่อจุติจากอัตภาพนั้นแล้วได้ ไปบังเกิดในสวรรค์อีก ปานประหนึ่งออกจากที่อยู่แล้วกลับไป ยังเรือนของตัวเราจุติจากสวรรค์ก็มาเกิดเป็นมนุษย์ด้วยบุญกรรม ได้ละทิ้งเรือนออกบวช เราได้เป็นสมณะ ดาบส พราหมณ์ นักพรตอยู่ในป่าหลายร้อยชาติ ภพชาติสุดท้ายนี้ เราหยั่งลง สู่ครรภ์ภรรยาของพราหมณ์วัจฉโคตร ในกรุงกบิลพัสดุ์อันน่า รื่นรมย์ เมื่อเรายังอยู่ในครรภ์ของมารดา มารดาของเราแพ้ ท้องในเวลาที่เราใกล้จะคลอด จึงปรารถนาจะเข้าไปอยู่ในป่า จากนั้น มารดาของเราได้คลอดเราภายในป่าอันน่ารื่นรมย์ เมื่อเราออกจากครรภ์มารดา ชนทั้งหลายเอาผ้ากาสายะ รองรับเราไว้ เพราะความปรารถนาจะเป็นนักบวชของเรา ในขณะนั้น พระสิทธัตถราชกุมารผู้เป็นธงชัยของสัตวโลก ก็ได้ประสูติเช่นกัน เราเป็นสหชาติ เป็นสหายรักสนิทชิดชอบ ของพระองค์ เมื่อพระองค์ละยศอันไพบูลย์ เสด็จออกมหา ภิเนษกรมณ์เพื่อสาระประโยชน์แก่สัตว์เราได้เข้าไปสู่ป่าหิมพานต์