ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชll
วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท)
๕๒๗
บนเส้นทางของการสร้างบารมี เพื่อจะก้าวไปสู่จุดหมาย
ปลายทางคือ อายตนนิพพานนั้น เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้อง
เข้าไปข้องเกี่ยวกับคน สัตว์ และสิ่งของ แต่ถ้าหากเราหมั่น
ตอกย้ำาเป้าหมายให้มั่นคง มีอุดมการณ์ และมโนปณิธานที่ชัดเจน
เราจะไม่ไปหลงมัวเมายึดติดในสิ่งต่างๆ เหล่านั้น ไม่หลงใหลใน
เบญจกามคุณคือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์
ที่มากระทบใจ ซึ่งเป็นอุปสรรคที่จะทำให้เราเหินห่างจากหนทาง
การสร้างบารมี
การปฏิบัติธรรมเป็นการฝึกฝนอบรมใจของเรา
ให้หยุดให้นิ่ง เป็นวิธีการที่จะกลั่นใจให้ใส สะอาด บริสุทธิ์
ใจที่ผ่องใสจะทำให้เรามองเห็นชีวิตไปตามความเป็นจริง และ
หากรู้เช่นนี้ เราจะได้ทุ่มเทสร้างบารมีกันอย่างเต็มที่ จนกว่าจะ
บรรลุถึงจุดหมายปลายทางคือ อายตนนิพพาน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน มหาปนาทชาดก ว่า
“ปนาโท นาม โส ราชา
ยสุส ยูโป สุวณฺณิโย
ติริย์ โสฬสพฺเพโธ
สหสสกนฺโท สตเกณฺฑุ
อุจจมาหุ สหสฺสธา
ธชาลุ หริตามโย
อนาจู๋ ตตฺถ คนฺธพฺพา
ฉ สหสุสาน สตฺตธา
พระเจ้ามหาปนาทนั้นมีปราสาทล้วนแล้วไปด้วยทอง
กว้าง ๑๖ ชั่วธนูตก สูง ๑ พันชั่วธนู และปราสาทนั้นมีพื้น
๑