อนาถบิณฑิกเศรษฐี: เฮือกสุดท้ายของชีวิต : หน้า 372/581

ธรรมะ ประชll อนาถบิณฑิกเศรษฐี (เฮือกสุดท้ายของชีวิต) ๓๗๑ เราทั้งหลายได้ชื่อว่าเป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐที่ได้เกิด มาเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนา เป็นสัมมาทิฏฐิ เชื่อเรื่องกรรม และผลของกรรม ตั้งใจมั่นในการทำความดี เมื่อเรายังไม่สิ้นอาสวกิเลส เส้นทางชีวิตอาจแบ่งได้เป็น ๒ ทาง คือ ทางหนึ่งไปสู่สุคติ ซึ่งเป็นผลของการทำความดี อีกทางหนึ่ง ไปสู่ทุคติ ซึ่งเป็นผลบาป บุคคลผู้เป็นบัญฑิตนักปราชญ์ฉลาด ในการใช้ชีวิต ย่อมเลือกเอาเส้นทางที่จะนำไปสู่สุคติ เพราะเป็น ทางแห่งความสุขและปลอดภัย ดังนั้น เราจึงควรสั่งสมบุญทั้งการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา เมื่อมีโอกาสควรทําให้เต็มที่เต็มกำลัง เก็บเกี่ยว บุญกุศลไว้มากๆ จะได้เป็นเสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ มุ่งสู่เป้าหมายคือ อายตนนิพพาน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “อนิจจา วต สงฺขารา อุปปาทวยธมฺมิโน อุปฺปชฺชิตวา นิรุชฺฌนฺติ เตสํ วูปสโม สุโข สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้น และเสื่อม ไปเป็นธรรมดา ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป การเข้าไปสงบ ระงับสังขารเหล่านั้น นำสุขมาให้