ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ปชาบดีเถรี ผู้รัตตัญญู (๑)
๒๗๒
มีทิพยสมบัติอันประณีตกว่าเทพยดาทั้งหลายด้วยองค์
୭୦
ประการคือ ด้วยรูป เสียง กลิ่น รส ผัสสะ อายุ วรรณะ สุข พละ
ยศ และมีความรุ่งเรืองครอบงำาทวยเทพเหล่าอื่นด้วยความเป็น
ใหญ่ แต่ท่านนั้นยังไม่หมดกิเลส ยังต้องท่องเที่ยวในวัฏทุกข์นี้อยู่
ยังเป็นผู้ตกอยู่ในกฎแห่งกรรม เมื่อหมดบุญจากสวรรค์ชั้น
ดาวดึงส์นั้นแล้ว ได้ถือกำเนิดในเรือนของทาสที่พระนครของ
พระเจ้ากาสี
สมัยนั้น มีเหล่าทาส ๕๐๐ คน อาศัยอยู่ในหมู่บ้านนั้น
นางได้เป็นภรรยาของหัวหน้าทาสในหมู่บ้านนั้น ต่อมาใกล้ฤดู
ฝนฤดูหนึ่ง มีพระปัจเจกพุทธเจ้า ๕๐๐ รูป ได้เข้าไปสู่หมู่บ้าน
เพื่อบิณฑบาต ภรรยาพร้อมทั้งหมู่ญาติเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า
เหล่านั้น ก็เกิดจิตเลื่อมใส ได้สร้างกุฏิ ๕๐๐ หลังถวาย ตั้งใจ
อุปัฏฐากพระปัจเจกพุทธเจ้าไม่ขาดตกบกพร่อง เมื่อออกพรรษา
ได้ถวายไตรจีวร เมื่อละจากอัตภาพนั้น ภรรยาพร้อมกับสามี
ก็ได้ไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อีก
ส่วนในภพชาติสุดท้ายได้มาเกิดเป็นราชธิดาในกรุง
เทวทหะ มีพระชนกพระนามว่า อัญชนศากยะ พระชนนี
พระนามว่า สุลักขณา ครั้นถึงวัยอันสมควร ก็ได้ไปสู่พระราชวัง
ของพระเจ้าสุทโธทนะในกรุงกบิลพัสดุ์ เมื่อพระนางสิริมหามายา