ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ปุณณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง
៤៥៩
ทำถูกเนื้อนาบุญด้วย การทำทานที่จะให้ได้ผลมาก ใจของเรา
จะต้องใสสะอาดบริสุทธิ์ หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ทานนั้นจึง
จะเป็นมหาทานบารมี เป็นมหัคคตกุศล เป็นกุศลใหญ่ที่จะนับจะ
ประมาณมิได้
การให้ทานที่ได้บุญมาก วัตถุทานต้องบริสุทธิ์คือ ได้มา
ด้วยความชอบธรรม อีกทั้งผู้ให้ และผู้รับก็ต้องมีความบริสุทธิ์
ยิ่งถ้าผู้รับเป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐ ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระรัตนตรัยภายใน ผลบุญที่เกิดขึ้น
ย่อมเป็นอสงไขยอัปปมาณังคือ ไม่สามารถจะคํานวณได้ว่า ได้
บุญเท่านั้นเท่านี้ แม้ว่าผู้รับยังไม่หมดกิเลส แต่ถ้าตั้งใจปฏิบัติ
เพื่อให้หลุดพ้นจากอาสวกิเลสคือ มุ่งกำจัดราคะ โทสะ โมหะให้
หมดสิ้นไป ผลานิสงส์นั้นจะบังเกิดขึ้นอย่างไม่มีประมาณ เหมือน
อย่างนายบุญชาวนา ที่ได้เปลี่ยนฐานะจากนายบุญชาวนาเป็น
ปุณณเศรษฐีหรือธนเศรษฐี ก็เพราะอานุภาพบุญที่เกิดจากการ
ให้ทานด้วยจิตที่เลื่อมใส และได้ทำถูกเนื้อนาบุญนี่เอง
*เรามาลองศึกษาชีวประวัติของปุณณเศรษฐี ซึ่งเป็น
หนึ่งในห้าของมหาเศรษฐีผู้ใจบุญประจำกรุงราชคฤห์ ในอดีต
มีครอบครัวชาวนาซึ่งสามีออกไปไถนาแต่เช้าตรู่ ส่วนภรรยา
*มก. เล่ม ๒๒ หน้า ๒๗