ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชll
วิสาขามหาอุบาสิกา (ผู้ถึงฝั่ง นิพพาน)
๕๓๙
ผู้ใดมาเยี่ยมเยียนปราสาทของตน รู้สึกแปลกใจมาก จึงไต่ถาม
ถึงสาเหตุ ครั้นรู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลกแล้ว
มหาชนกำลังไปฟังธรรมจากพระองค์ ตัวท่านปรารถนา จะไป
ฟังธรรม จึงชักชวนบริวารไปเข้าเฝ้าพระบรมศาสดา เนื่องจาก
ท่านสั่งสมบุญไว้มาก ฟังธรรมแค่เพียงครั้งเดียวก็ได้บรรลุธรรม
เป็นพระอรหันต์ทันที ท่านได้ระลึกชาติไปดูว่าบุญอะไรหนอที่
เป็นพลวปัจจัยให้ท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ เมื่อตรวจ
ตราดูด้วยธรรมจักขุก็รู้ถึงสาเหตุดังนี้ว่า
ในสมัยหนึ่ง ท่านเกิดเป็นดาบส ได้เห็นพระปทุมุตตร
สัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จเหาะผ่านมาทางอากาศ เกิดความเลื่อมใส
ในพุทธานุภาพ จึงยืนประคองอัญชลีด้วยความเคารพนอบน้อม
พระบรมศาสดาทรงรู้อัธยาศัยของท่าน จึงเสด็จลงจากอากาศ
แล้วประทับยืนอยู่ต่อหน้า ท่านดาบสจึงเอาน้ำผึ้งเหง้าบัว เนยใส
และน้ำนม เข้าไปถวายพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยความเคารพ
พระพุทธองค์ทรงเอาบาตรรับไว้จากดาบส แล้วกระทำอนุโมทนา
ในกุศลจิตศรัทธาของท่านดาบส จากนั้นพระองค์ก็เสด็จเหาะ
กลับไป
หลังจากที่ท่านดาบสทําบุญกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ท่านหมั่นตามระลึกนึกถึงบุญด้วยความปลื้มปีติตลอดเวลา