ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
พุทธ ชิโนรส (๖)
๒๒๖
พรหมจรรย์ในพระศาสนา แล้วเธอพึงสำรวมระวังต่อไป
เมื่อเธอพิจารณาเห็นว่า กรรมนี้ที่เราทำด้วยกาย วาจา
ใจ เป็นกุศล มีสุขเป็นกำไร มีสุขเป็นผล เธอจึงมีปีติปราโมทย์
แล้วตั้งใจศึกษาในกุศลธรรมทั้งหลาย ทั้งกลางวัน และกลางคืน
ดูก่อนราหุล สมณะหรือพราหมณ์ทุกจำพวกในอดีต ปัจจุบัน
และอนาคต ได้ชำระกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรมของตน
ให้บริสุทธิ์ ล้วนต่างก็พิจารณาอย่างนี้ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นเธอ
ควรศึกษาว่า เราจะพิจารณาบ่อยๆ แล้วจึงชำระกายกรรม วจี
กรรม มโนกรรมของเราให้บริสุทธิ์”
วันหนึ่ง ขณะที่พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่พระเชต
วันมหาวิหาร เมืองสาวัตถี ตรัสพระธรรมเทศนาปรารภถึงมาร
เข้ามาผจญพระราหุลว่า ในยามวิกาลวันหนึ่งมีพระเถระจำนวน
มากพากันเดินทางมาเพื่อฟังธรรม เห็นพระราหุลบวชใหม่ ก็
บอกให้ท่านไปหาที่จําวัดในที่อื่น ซึ่งในตอนนั้นพระราหุลได้
บรรลุพระอรหัตตผลแล้ว แต่เพิ่งบวชพระยังไม่ทันได้พรรษา
เนื่องจากพระราหุลเป็นผู้ว่าง่าย เพื่ออำนวยความสะดวก
ต่อพระเถระอาคันตุกะ ท่านจึงลุกออกไปจากที่พัก เมื่อหาที่
จำวัดที่เหมาะสมภายในพระเชตวันไม่ได้ ท่านจึงได้ไปนอนอยู่
หน้ามุขพระคันธกุฎีของพระผู้มีพระภาคเจ้า