ธรรมะเพื่อประช : หน้า 313/581

ธรรมะเพื่อประช ปฏาจาราภิกษุณีเถรี หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นี่แหละ หยุดให้สนิทจนเห็น กายในกายเข้าไปเรื่อยๆ ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม จนถึงกายธรรม เข้าถึงพระธรรมกาย ได้เมื่อไร อาศัยธรรมจักษุคือตาธรรมกายนั้น มองเห็นสังขาร ทั้งปวงว่า เป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา ยังตกอยู่ ในกฎของไตรลักษณ์ การเห็นความไม่เที่ยง ความเกิดดับของสังขาร และสิ่ง ทั้งปวงตามความเป็นจริงนี้ ทำให้เกิดนิพพิทาคือ ความเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายย่อมคลายกำหนัด คลายความยึดมั่นถือมั่นในตัว ตนภายนอก แล้วมุ่งเข้าสู่ความสงบคือ ใจหยุดใจนิ่ง เข้าถึงตัว ตนภายในคือ กายธรรม ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันแท้จริง ที่เรา ควรเอาใจใส่ เพราะจะเป็นทางไปสู่ความดับทุกข์ได้ในที่สุด เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราจึงไม่ควรประมาท ให้หมั่นปฏิบัติ ธรรมกันอย่างสม่ำเสมอทุกๆ วัน อย่าได้ขาด ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้ติดเป็นนิสัย ไม่ว่าจะมีภารกิจมากน้อยเพียงใดก็ตาม เราจะ ไม่เอาภารกิจเหล่านั้นมาเป็นข้ออ้าง ทำให้เราเสียโอกาสในการ เข้าถึงธรรม เพราะฉะนั้นหมั่นฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งตลอดเวลา