ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 255/581

ธรรมะเพื่อประชาชll สามเณร นิโครธ (๒) ๒๕๔ “มหาบพิตร ผู้ที่เห็นโทษน้อยใหญ่ แล้วคอยตักเตือน และให้ ระลึกไม่ให้ทําบาปอกุศล ชื่อว่าพระอุปัชฌาย์” พระราชาทรงรับสั่งว่า “พ่อเณร งั้นโยมจะถวายภัต เพิ่มอีก ๘ สำรับ แก่พ่อเณร” สามเณรถวายพระพรว่า “มหาบพิตร อาตมภาพจะถวายภัตเหล่านั้นแก่พระอาจารย์” พระราชาตรัส ถามว่า “พ่อเณร ผู้ที่ชื่อว่าพระอาจารย์นี้คือใคร” สามเณร ถวายพระพรว่า “มหาบพิตร ผู้ที่ให้อันเตวาสิก และสัทธิวิหาริก ตั้งอยู่ในธรรมที่ควรศึกษาในพระศาสนานี้ ชื่อว่า พระอาจารย์” พระราชาทรงรับสั่งว่า “ดีละ พ่อเณร โยมมีจิตศรัทธา จะถวายภัตเพิ่มอีก ๘ สำรับ เพื่อพระอาจารย์ของสามเณรด้วย” สามเณรเป็นคนรักในการให้ทานเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว ก็ถวาย พระพรว่า “มหาบพิตร อาตมภาพจะถวายภัตเหล่านั้นแก่พระ ภิกษุสงฆ์” พระราชาทรงสงสัยในคำที่สามเณรนำมากล่าว จึง ตรัสถามว่า “พ่อเณร ผู้ที่ชื่อว่าภิกษุสงฆ์นี้ คือบุคคลเช่นไร” สามเณรถวายพระพรว่า “มหาบพิตร บรรพชาและอุปสมบท ของอาจารย์ และอุปัชฌาย์ของอาตมภาพ และบรรพชาของ อาตมภาพ อาศัยหมู่ภิกษุใด หมู่ภิกษุนั้น ชื่อว่าภิกษุสงฆ์” พระราชาทรงพอพระราชหฤทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงทรง รับสั่งว่า “พ่อเณร โยมจะถวายภัตเพิ่มอีก 4 สำรับ สำหรับ