ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระภัททิยเถระ
៧៨
ออกไป นี่คืออาการของจิตที่เบิกบานอย่างแท้จริงคือ จิตเบิก
ออกจากสิ่งที่มืดมัว
แล้วก็เบ่งบานคลี่ขยาย เหมือนดอกบัว
บานรับอรุณในยามเช้า ใจขยายออกไปเรื่อยๆ พร้อมกับความสุข
ที่อยู่กับรัตนตรัยภายในตัว
ดังนั้น การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงความสุขภายใน จึง
เป็นสิ่งสําคัญที่เราจะต้องฝึกใจให้เข้าถึงให้ได้ เมื่อเข้าถึงแล้ว
เราจะบันเทิงใจทั้งในโลกนี้และโลกหน้า คือเมื่อยังมีชีวิตก็สดชื่น
เบิกบาน เห็นรัตนะภายในสว่างไสวอยู่ในตัวใสเกินใส สวยเกินสวย
จนไม่มีตัวอย่างใดๆ ในโลกจะมาเปรียบเทียบได้ เป็นความสุขที่
ยากจะสรรหาค่าใดมาพรรณนาได้ นี่เรียกว่าบันเทิงในโลกนี้
เมื่อจะละโลก ร่างกายเสื่อมโทรม โรคภัยเบียดเบียน ร่างกาย
ทนไม่ไหวต้องแตกสลายไป ความบันเทิงใจ จะเคลื่อนย้ายจาก
ที่อยู่ในกายมนุษย์ แล้วออกไปบันเทิงในโลกหน้า ที่เป็นกายทิพย์
ที่ละเอียด สวยงาม มีความประณีตมากกว่ากายเนื้อนี้มากมาย
หลายเท่านัก มีความเบิกบานตลอดไปจนถึงโลกหน้าเลย
เมื่อเราเข้าถึงพระรัตนตรัยอันบริสุทธิ์ได้ เราจะข้ามพัน
จากทุคติ อบายภูมิต่างๆ ไปสู่สุคติภูมิที่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ คล้าย
กับเรือที่เราอาศัยข้ามฟาก จากฝั่งนี้ไปสู่ฝั่งโน้น และหาก
บริสุทธิ์ผ่องใสกันจริงๆ จนบรรลุกายธรรมอรหัต กายธรรมนั้น