ธรรมะเพื่อประช และการให้ทาน : หน้า 530/581

ธรรมะเพื่อประช วิสาขามหาอุบาสิกา(มหาปราสาท) ៥២៩ อัครมเหสีของพระเจ้าสุรุจิ ได้อ้อนวอนท้าวสักกเทวราช เพื่อขอ ผู้มีบุญมาบังเกิดเป็นโอรส โดยอาศัยบุญของพระนางเองเป็นที่ตั้ง ซึ่งเป็นบุญที่เกิดจากการให้ทาน รักษาศีล และการเจริญภาวนา อยู่เป็นประจํา "ครั้นท้าวสักกะได้ฟังเรื่องราวความดีงามที่ พระนางอ้างถึงแล้ว ทรงสรรเสริญพระนางว่า คุณที่พระนาง กล่าวมาทั้งหมดล้วนเป็นความจริงทั้งสิ้น จึงตรัสให้พรว่า “ดูก่อนราชบุตรี ผู้เรืองยศงดงามด้วยคุณธรรม พระราชโอรสผู้ เป็นกษัตริย์ สมบูรณ์ด้วยพระชาติ เป็นอภิชาตบุตร รุ่งเรือง ด้วยพระอิสริยยศ เป็นธรรมราชาแห่งชนชาววิเทหะ จงอุบัติแก่ พระนางเถิด” พระนางทรงปีติโสมนัสยิ่งนัก ตรัสถามว่า “ท่านผู้มี ดวงตาน่ายินดี ทรงผ้าคลุกธุลี สถิตอยู่บนเวหาอันไม่มีสิ่งใด กางกั้น ได้กล่าววาจาน่าจับใจแก่ดิฉัน ท่านเป็นเทวดามาจาก สวรรค์ หรือเป็นฤๅษีผู้มีฤทธิ์มาก หรือว่าเป็นใคร ขอท่านจง กล่าวความจริง ให้ดิฉันทราบด้วยเถิด” ท้าวสักกะตรัสว่า “หมู่เทวดามาประชุมกันที่สุธรรมา เทวสภา ย่อมกราบไหว้ท้าวสักกะองค์ใด เราเป็นท้าวสักกะองค์นั้น เสด็จมาแล้วสู่สํานักของเธอ ก็หญิงเหล่าใดในมนุษยโลก เป็นผู้ *มก. เล่ม 50 หน้า ๔๓๕