ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
กิสาโคตมีเถรี
พระภาคเจ้า นางรีบเดินแหวกฝูงชนเข้าไปหาพระองค์ พลาง
กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระองค์ได้โปรดประทาน
ยาแก่บุตรของข้าพเจ้าด้วยเถิด”
พระบรมศาสดาทรงเห็นอุปนิสัยแห่งอรหัตตผลของนาง
จึงตรัสว่า “ดูก่อนโคตมี เธอมาที่นี่ถูกแล้ว เรามียาขนานวิเศษ
ให้เธอ แต่เธอต้องเข้าไปยังพระนคร เดินไปให้ทั่วทุกบ้าน ไปหา
ว่าบ้านไหนที่ไม่เคยมีคนตาย แล้วเธอจงนำเมล็ดพันธุ์ผักกาด
จากบ้านหลังนั้นมาให้เรา” นางได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ เริ่มมีความหวัง
ขึ้นมา รีบเดินไปตามบ้านเรือนต่างๆ ในพระนคร เพื่อจะขอ
เมล็ดพันธุ์ผักกาดจากบ้านที่ไม่เคยมีคนตาย
เมื่อไปถึงบ้านหลังแรก นางรีบถามว่า “บ้านนี้ยังไม่มี
ใครเคยตายใช่ไหม” คนในบ้านนั้นตอบว่า “เธอพูดอะไรอย่างนั้น
บ้านหลังนี้มีคนตายตั้งหลายคนแล้ว” นางไม่ละความพยายาม
เดินค้นหาต่อไป แต่ไม่ว่าจะถามบ้านหลังไหน ทุกบ้านพากัน
บอกว่าเคยมีคนตายแล้วทั้งนั้น นางเดินถามอยู่ทั้งวันจนเหน็ด
เหนื่อยเมื่อยล้า กระทั่งความเศร้าโศกได้คลายลง นางจึงเริ่ม
เกิดปัญญาคิดได้ว่า “ในนครนี้บ้านที่ไม่มีคนตายคงไม่มี พระผู้มี
พระภาคเจ้าคงจะอนุเคราะห์เราด้วยเหตุนี้เป็นแน่” นางเกิด
ความสลดสังเวช เห็นความไม่เที่ยงของชีวิต จึงได้อุ้มร่างที่ไร้