มหาลดาปสาธน์: ความประณีตของเครื่องประดับและการจัดเตรียมอาหาร : หน้า 479/581

ธรรมะเพื่อประช วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาลดาปสาธน์) ៤៧៨ *มหาลดาปสาธน์ มีส่วนประกอบที่เป็นอัญมณีหลาย อย่างด้วยกัน ที่น่าทึ่งก็ตรงที่ว่า สิ่งที่จำเป็นจำต้องทำด้วยด้าย พวกช่างกลับเอาเงินทำเป็นด้ายแทน ทำกันทั้งวันทั้งคืน เนื่องจาก เป็นเครื่องประดับที่มีรายละเอียดมาก เวลาผ่านไปถึง ๓ เดือน ก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ วันหนึ่ง เจ้าหน้าที่ที่ท่านเศรษฐีมอบหมายงานให้ รับผิดชอบอ่านวยความสะดวกให้พวกช่าง และผู้ที่มาอยู่อาศัย ในเมืองเพื่อรอรับตัวนางวิสาขา ได้มารายงานท่านเศรษฐีว่า อุปกรณ์ที่ขาดนั้นไม่ใช่เพชรนิล แต่เป็นพื้นที่ใช้สำหรับการหุงต้ม อาหาร ธนัญชัยเศรษฐีจึงสั่งให้ไปรื้อโรงช้าง และเรือนเก่าๆ เพื่อเอาไม้มาทำเป็นฟืนหุงต้มอาหารเลี้ยงผู้คน เหล่าบริวารทำตามคำสั่งของเศรษฐี ใช้ไม้ในโรงเลี้ยง สัตว์ทั้งหมดเอาไปหุงต้ม ใช้ได้แค่ครึ่งเดือนเท่านั้นฟืนก็หมดอีก แต่เครื่องประดับยังไม่เสร็จสมบูรณ์ เหล่าบริวารมาปรึกษาท่าน เศรษฐีอีกว่า “พวกเราจะทำยังไงกันดี ตอนนี้ฟืนที่เอามาใช้ ก็หมดแล้ว” เศรษฐีบอกว่า “ถ้าเราหาฟืนในฤดูนี้ คงหาไม่ได้ เพราะเป็นช่วงฤดูฝน เอาอย่างนี้ พวกท่านไปเปิดคลังผ้า *มก. เล่ม ๔๑ หน้า ๔๔