ข้อความต้นฉบับในหน้า
แคว้นมคธยึดครองแคว้นอังคะ แคว้นโกศลยึดครองแคว้นสักกะและแคว้นกาสี เป็นต้น
2) แบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ได้แก่ แคว้นที่ให้อำนาจสิทธิ์ขาดในการปกครองบ้าน
เมืองขึ้นอยู่กับพระมหากษัตริย์โดยตรง แต่อาจทรงมอบหมายอำนาจนั้นให้พระบรมวงศานุ
วงศ์หรือปุโรหิต ข้าราชบริพารไปปฏิบัติแทนได้ ประมุขของแคว้นเรียกว่า “ราชา” แคว้นต่างๆ
โดยมากในสมัยนั้นปกครองด้วยรูปแบบนี้
3) แบบประชาธิปไตย ได้แก่ แคว้นที่อำนาจสิทธิ์ขาดในการปกครองมิได้ขึ้นอยู่กับ
ประมุขแห่งแคว้นแต่เพียงผู้เดียว แต่จะมี “สภา” เป็นผู้กำหนดนโยบายและมีอำนาจตัดสินใจ
เกี่ยวกับกิจการบ้านเมือง สภาจะทำหน้าที่เลือกสมาชิกขึ้นมาคนหนึ่งทำหน้าที่เป็นหัวหน้าฝ่าย
บริหารเรียกว่า “ราชา” ในสมัยโน้นเรียกการปกครองแบบนี้ว่า สามัคคีธรรม เช่น แคว้นมัลละ
และแคว้นวัชชี
การปกครองโดยแบ่งเป็นแคว้นและมีพระราชาเป็นผู้ปกครอง ได้สืบต่อกันมาจน
กระทั่งอินเดียได้รับเอกราชในปี พ.ศ.2490 เมื่อร่างรัฐธรรมนูญเสร็จแล้ว จึงยกเลิกระบบการ
ปกครองแบบเดิม และรวมทุกแคว้นเข้าด้วยกันเป็นประเทศอินเดีย
ตารางแคว้นต่างๆ ในยุคพุทธกาล
ล่าดับ
ชื่อแคว้น
เมืองหลวง
ผู้ปกครอง
ที่ตั้งปัจจุบัน
1
อังคะ (Anga)
จําปา
พระเจ้าธตรัฏฐะ
ภคัลปุระ รัฐเบงกอล
2
มคธ (Magadha)
ราชคฤห์
พระเจ้าพิมพิสาร
รัฐพิหาร
3
กาสี (Kasi)
พาราณสี
พระเจ้าพรหมทัตต์
รัฐอุตตรประเทศ
4
โกศล (Kosala)
สาวัตถี
พระเจ้าปเสนทิโกศล
รัฐอุตตรประเทศ
5
วัชชี (Vajji)
เวสาลี
คณะเจ้าวัชชีบุตร
รัฐอุตตรประเทศ
6
มัลละ (Malla)
ปาวา, กุสินารา คณะเจ้ามัลลกษัตริย์
รัฐอุตตรประเทศ
7
เจดี (Cheti)
โสตถิวดี
พระเจ้าอุปริจรา
รัฐมัธยมประเทศ
8 วังสะ (Vamsa)
โกสัมพี
พระเจ้าอุเทน
รัฐอุตตรประเทศ
9
กุรุ (Guru)
อินทปัตถ์
พระเจ้าโกรัพยะ
รัฐปัญจาบ
1 พระมหาดาวสยาม วชิรปญฺโญ, ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย, 2546 หน้า 20
2 มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์, เล่ม 13 ข้อ 439 หน้า 306-312
46 DOU
ประวัติ ศ า ส ต ร์ พระ พุ ท ธ ศ า ส น า