การเผยแพร่ของลัทธิพุทธตันตรยานในพระพุทธศาสนา GB 405 ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา หน้า 105
หน้าที่ 105 / 249

สรุปเนื้อหา

ลัทธิพุทธตันตระเกิดขึ้นในยุคเสื่อมของพระพุทธศาสนา ซึ่งมีการสั่งสอนแนวทางลี้ลับหรือทางลัดที่พระพุทธเจ้าแสดงให้เฉพาะผู้ที่มีปัญญา การแพร่หลายของนิกายนี้ได้รับการสนับสนุนจากนักประวัติศาสตร์ชาวทิเบตและอินเดีย ที่เห็นว่าพระพุทธเจ้าสอนหลักปฏิบัติเกี่ยวกับเวทมนตร์คาถาเพื่อตอบโจทย์การสร้างความศรัทธาให้กับพุทธศาสนิกชนในช่วงที่ต้องแข่งขันกับศาสนาฮินดู.

หัวข้อประเด็น

- ลัทธิพุทธตันตระ
- การประนีประนอมระหว่างพุทธและฮินดู
- การสั่งสอนแบบลึกลับในพระพุทธศาสนา
- ประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาในอินเดีย
- ความเชื่อในยุคเสื่อมของพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปฏิบัติของฝ่ายเถรวาทมากที่สุด โดยเฉพาะข้อความในคัมภีร์ฝ่ายเถรวาทที่ว่า “โลกอันจิต นำไป อันจิตย่อมเสือกไสไป โลกทั้งหมดเป็นไปตามอำนาจของธรรมอย่างเดียว คือจิต” 4.3 พระพุทธศาสนาในยุคเสื่อมจากอินเดีย 4.3.1 การเผยแพร่ของลัทธิพุทธตันตรยาน นิกายพุทธตันตระ (Tantric Buddhism) เชื่อว่าแนวทางของตนถือกำเนิดมาตั้งแต่ สมัยพุทธกาลโดยคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า กล่าวกันว่า พระศากยมุนีพุทธได้จัดให้มีการ ประชุมขึ้นที่เมืองศรีธานยกฏกะ และทรงสั่งสอนเกี่ยวกับทางลี้ลับหรือทางลัด (Esoteric path) ที่เป็นธรรมละเอียดลึกซึ้งซึ่งไม่ทรงเปิดเผยทั่วไปแก่สาธารณชน แต่จะทรงแสดงให้ฟังเฉพาะ คนที่สติปัญญาเฉลียวฉลาดเท่านั้น ดังนั้นคำสอนนี้จึงเรียกว่ารหัสยาน หรือคุยหยาน ซึ่งแปลว่า ลึกลับ เช่นเดียวกับที่พระองค์เคยทรงสั่งสอนวิถีทางให้แก่นิกายมหายานมาก่อนที่เขาคิชฌกูฏ คติความเชื่อดังกล่าวนี้ได้รับการสนับสนุนโดยนักประวัติศาสตร์ชาวทิเบต และนักปราชญ์ชาว อินเดียบางท่านก็เห็นคล้อยตามว่า พระพุทธเจ้าได้สอนหลักปฏิบัติแบบตันตระ มนตร์ มุทรา และธารณี ให้แก่พุทธศาสนิกชนด้วย โดยอ้างว่าผู้ที่ฉลาดอย่างพระพุทธองค์คงจะไม่ทรงละเว้น ที่จะนำเอาหลักปฏิบัติเกี่ยวกับเวทมนตร์คาถา มารวมไว้ในพระพุทธศาสนา เพื่อดึงดูดพุทธ ศาสนิกชนให้ศรัทธาในพระพุทธศาสนามากขึ้น จากร่องรอยทางประวัติศาสตร์ นักปราชญ์ชาวอินเดียได้สืบอายุของนิกายพุทธ- ตันตระไปจนถึงสมัยของท่านเมไตรยนาถและอสังคะแห่งสำนักโยคาจาร ซึ่งอยู่ในช่วงพุทธ ศตวรรษที่ 8 อันเป็นช่วงที่ศาสนาฮินดูกำลังเฟื่องฟูอย่างมาก พระพุทธศาสนาในขณะนั้น จึงอยู่ในภาวะที่ต้องแข่งขันต่อสู้กับศาสนาฮินดู ดังนั้นเพื่อความอยู่รอดของพระพุทธศาสนา คณาจารย์ฝ่ายมหายานจึงตัดสินใจที่จะใช้วิธีประนีประนอมระหว่างกลุ่มชน 2 ฝ่าย คือ กลุ่ม ชาวพุทธยุคใหม่ และกลุ่มชาวฮินดูที่นับถือพระศิวะ (ไศวนิกาย) เพื่อให้ประชาชนหันกลับมา นับถือพระพุทธศาสนาดังเดิม "ตันตระ หมายถึง การเผยแพร่หรือแผ่ออกไป เป็นสิ่งที่รู้กันในเฉพาะกลุ่มที่มีการศึกษา โดยการถ่ายทอดจาก บุคคลหนึ่งไปสู่อีกบุคคลหนึ่งอย่างลับ ๆ ในฐานะตันเตคุรุ (ผู้ถ่ายทอดความรู้หรือผู้ชี้แนะ) และตันตริก (ผู้รับการ ถ่ายทอดความรู้หรือผู้ได้รับการชี้แนะ) % DOU ประวัติศาสตร์ พระพุทธ ศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More