ข้อความต้นฉบับในหน้า
บนยอดเขา” จำนงค์ ทองประเสริฐ กล่าวว่า คำว่า “โบโรบุร์” น่าจะเพี้ยนมาจากคำว่า
“ปรมะ + พุทธ” ซึ่งหมายถึง “พุทธ (วิหาร) ที่ยิ่งใหญ่”
พระพุทธศาสนาเข้าสู่อินโดนีเซียในตอนต้นศตวรรษที่ 1 (ค.ศ.1 - 100 / พ.ศ.544-
643) ผ่านเส้นทางสายไหมทางทะเลระหว่างอินเดียและอินโดนีเซีย โดยคณะพ่อค้าชาวพุทธ
นำเข้ามาเผยแผ่ ตั้งแต่บัดนั้นพระพุทธศาสนาจึงค่อยๆ เจริญขึ้นและเจริญสูงสุดในช่วงราชวงศ์
ไสเล็นทรา (Sailendra) ในปี พ.ศ.1293-1393 เหล่ากษัตริย์ในราชวงศ์นี้นับถือพระพุทธศาสนา
มหายานนิกายวัชรยาน ได้สร้างมหาสถูปบรมพุทโธขึ้นในช่วงปี พ.ศ.1323-1376 มหาสถูปนี้
เป็นอนุสรณ์สถานทางพระพุทธศาสนาอันยิ่งใหญ่สิ่งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีอิทธิพล
และเป็นแบบอย่างต่อการก่อสร้างพุทธสถานในยุคต่อมา เช่น นครวัด (Angkor Wat) ใน
ประเทศกัมพูชา เป็นต้น
ต่อมาในช่วงปลายศตวรรษที่ 12 พ่อค้าอาหรับนำศาสนาอิสลามเข้ามาเผยแผ่และได้
ขยายไปทั่วประเทศประมาณศตวรรษที่ 14 ยุคนี้เป็นยุคเสื่อมของพระพุทธศาสนา บรมพุทโธ
ถูกปล่อยปละละเลยให้ถูกห้อมล้อมอยู่กลางป่ารกชัฏ จนกระทั่งปี พ.ศ.2357 เซอร์ โทมัส
แรฟีล (Sir Thomas Raffles) ได้ค้นพบบรมพุทโธอีกครั้งและทำการปฏิสังขรณ์จนอยู่ในสภาพดี
ต่อมาปี พ.ศ.2515-2525 รัฐบาลอินโดนีเซียร่วมกับองค์การยูเนสโกได้ปฏิสังขรณ์บรมพุทโธ
ครั้งใหญ่ และจัดให้เป็นหนึ่งในมรดกโลกอีกด้วย
ตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมาซึ่งเป็นช่วงที่อิสลามเจริญรุ่งเรือง พุทธศาสนิกชนชาว
อินโดนีเซียอันน้อยนิดได้พิทักษ์รักษาพระพุทธศาสนาไว้มิให้สูญสิ้นไป มีชาวพุทธจากประเทศ
ต่างๆเข้าไปฟื้นฟูพระพุทธศาสนาอยู่เป็นระยะๆ ในปี พ.ศ.2512 คณะสงฆ์ไทยจัดส่งพระ
ธรรมทูตเข้าไป ได้ตั้งสำนักงานพระพุทธเมตตาขึ้นที่กรุงจาการ์ตา เพื่อเป็นศูนย์กลางในการ
เผยแผ่พระพุทธศาสนา ปัจจุบันอินโดนีเซียมีวัดพระพุทธศาสนาอยู่ประมาณ 150 วัด เป็นวัด
ฝ่ายมหายาน 100 วัด วัดนิกายเถรวาท 50 วัด วัดเหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ในความดูแลของฆราวาส
เนื่องจากพระภิกษุมีอยู่น้อย
5.2.4 พระพุทธศาสนาในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้
เอเชียตะวันตกเฉียงใต้ หรือตะวันออกกลาง ประกอบด้วยอะนาโตเลีย (Anatolia)
1 จำนงค์ ทองประเสริฐ (2536), พุทธวิหารโบโรบุร์ (ออนไลน์)
2 ศตวรรษที่ 12 คือ ค.ศ.1101-1200 หรือ พ.ศ.1644-1743
3 พื้นที่ 97% ของตุรกี อยู่ในทวีปเอเชีย
172 DOU
ประวัติ ศ า ส ต ร์ พระ พุ ท ธ ศ า ส น า