ภูมิศาสตร์และอารยธรรมของอินเดีย GB 405 ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา หน้า 27
หน้าที่ 27 / 249

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงภูมิศาสตร์ของอินเดีย โดยเน้นที่เทือกเขาการาโกรัมและระบบแม่น้ำต่างๆ ที่ส่งผลต่อการเกษตรและการรวมตัวของประชาชน อินเดียมีความหลากหลายทั้งในด้านภาษา เผ่าพันธุ์ และภูมิประเทศ ซึ่งทำให้เกิดความแตกต่างระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงแหล่งกำเนิดอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ ซึ่งส่งผลต่อประวัติศาสตร์ของอินเดีย ตั้งแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน

หัวข้อประเด็น

-ลักษณะภูมิศาสตร์ของอินเดีย
-สำรวจแม่น้ำสินธุ
-ความหลากหลายทางวัฒนธรรม
-ความสำคัญของอารยธรรมโบราณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทิวเขาการาโกรัม (Karakoram) ด้านที่ประชิดกันเป็นส่วนสูงที่สุดในโลกและยาวเรื่อยมาจนถึง ปลายด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือด้านแนวเทือกเขาฮินดูกูช (Hindukush) ยามที่ต้องแสง พระอาทิตย์แลประดุจเอาทองมาทาบทา บางเวลากลับแลดูสลัวด้วยเมฆหมอกที่สลับซับซ้อน ไปจนสุดสายตา ถัดมาเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำอันกว้างใหญ่ไพศาล มีทุ่งโล่งสาลีเกษตรที่ได้รับความ สมบูรณ์จากแม่น้ำทั้งหลาย อันมีแม่น้ำสายสำคัญ 3 สาย เรียงจากตะวันตกไปหาตะวันออก คือ แม่น้ำสินธุ แม่น้ำคงคา และแม่น้ำพรหมบุตร ซึ่งรับน้ำที่เกิดจากการละลายลงของหิมะที่ ปกคลุมยอดเขาหิมาลัยในฤดูร้อน นำความอุดมสมบูรณ์มาให้อินเดีย จนกระทั่งก่อกำเนิดเป็น แหล่งอารยธรรมที่สำคัญของอินเดียมาแต่สมัยโบราณ ต่อจากเทือกเขาวินธัย (Vindhyas) ลงมา เป็นที่ราบสูงทางตอนใต้คือบริเวณที่เป็น คาบสมุทรของอินเดียซึ่งเรียกว่า ที่ราบสูงเดคคาน (Deccan) และทะเลทรายธาร์ (Thar) ที่ทั้ง ร้อนและแห้งแล้ง บางคราวดินแดนแห่งนี้ก็หนาวเหน็บจนหิมะจับขาวโพลน บางคราวแผ่นดิน ก็ร้อนระอุดูเวิ้งว้างปราศจากพืชพันธุ์เพราะแทบจะไม่มีฝนตกเลย ส่วนที่ราบต่ำสำหรับปลูกพืช ผลตามลุ่มน้ำ บางปีก็มีน้ำเอ่อล้นฝั่งจนเกิดอุทกภัยคร่าชีวิตมนุษย์ไปครั้งละนับร้อยนับพันคน แต่บางปีในหน้าแล้งแม่น้ำสายใหญ่ๆ ก็กลับกลายเป็นดุจทะเลทรายที่แห้งผาก ໆ ด้วยสภาพทางภูมิศาสตร์ที่ถูกแบ่งด้วยภูเขา แม่น้ำ และทะเลทรายออกเป็นเขต ๆ จึง กลายเป็นอุปสรรคต่อการเดินทางไปมาติดต่อระหว่างกัน ทำให้อินเดียแบ่งออกเป็นหลาก หลายเผ่าพันธุ์ จำนวนภาษาที่ใช้ก็มีมากกว่าร้อยภาษา ยิ่งอินเดียภาคเหนือกับอินเดียภาคใต้ ด้วยแล้วจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงราวกับเป็นคนละประเทศ ไม่ว่าจะเป็นสีผิว ภาษา หรือพันธุ์พืช พันธุ์สัตว์ล้วนต่างกัน จนยากที่จะกล่าวว่าเป็นผืนดินเดียวกัน ดังนั้นความมีเอกภาพของ ดินแดนแห่งนี้จึงเกิดขึ้นได้ยาก จะมีก็แต่สมัยของพระเจ้าอโศกมหาราชเท่านั้น ที่ทรงแผ่ พระราชอำนาจเหนืออาณาจักรอันไพศาล กว้างไกลไปจนครอบคลุมอนุทวีปเกือบทั้งหมด 2.1.2 แหล่งกำเนิดอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ แต่เดิมนักโบราณคดีสันนิษฐานว่าประวัติศาสตร์ของอินเดียเริ่มต้นก่อนยุคพุทธกาล ประมาณพันปี แต่เมื่อมีการขุดพบเมืองหลายเมืองบริเวณลุ่มแม่น้ำสินธุ์ซึ่งเป็นต้นกำเนิด อารยธรรมของอินเดียในกาลต่อมา ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของอินเดียจึงต้องย้อนไปอีก นับพันปี จนสันนิษฐานว่าชุมชนแห่งแรกที่มีขีดความเจริญของความเป็นอารยธรรม เริ่มต้นขึ้น 18 DOU ประวัติศาสตร์ พระพุทธศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More