ข้อความต้นฉบับในหน้า
แนวคิด
1. พระพุทธศาสนาในเอเชียยุคปัจจุบันเจริญรุ่งเรืองอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และ
เอเชียตะวันออก ซึ่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่ ประเทศไทย พม่า ลาว กัมพูชา เวียดนาม
ในแถบนี้ประชาชนส่วนใหญ่นับถือนิกายเถรวาท ยกเว้นประเทศเวียดนามส่วนใหญ่นับถือ
นิกายมหายาน ส่วนเอเชียตะวันออก ได้แก่ ประเทศจีน เกาหลีใต้ ไต้หวัน ทิเบต ญี่ปุ่น เป็นต้น
ในแถบนี้ประชาชนส่วนใหญ่นับถือนิกายมหายาน ในเอเชียใต้ก็มีบางประเทศที่พระพุทธศาสนา
ยังเจริญอยู่ เช่น ประเทศศรีลังกา และภูฏาน เป็นต้น
2. พระพุทธศาสนาเข้าไปสู่ประเทศต่าง ๆ ในแถบเอเชียไม่พร้อมกัน บางประเทศก็เข้าไป
ตั้งแต่เมื่อครั้งพุทธกาล โดยเฉพาะประเทศที่อยู่ใกล้อินเดีย เช่น ประเทศเนปาล บังกลาเทศ
อัฟกานิสถาน เป็นต้น แต่ส่วนใหญ่แล้วได้รับพระพุทธศาสนาครั้งแรกในสมัยพระเจ้า
อโศกมหาราช จากการจัดส่งสมณทูต 9 สาย ไปประกาศพระศาสนา
หลังจากแต่ละประเทศรับพระพุทธศาสนาไปแล้ว ก็มีทั้งยุคเจริญและยุคเสื่อม ความเสื่อม
ของพระพุทธศาสนามีปัจจัยสำคัญมาจากทั้งภายนอกและภายในซึ่งสาเหตุภายในนั้นสำคัญที่สุด
คือ หากพุทธบริษัทไม่ได้เป็นชาวพุทธที่แท้จริง ไม่หมั่นศึกษาทั้งปริยัติและปฏิบัติ ก็ไม่มีปฏิเวธ
คือการบรรลุธรรมระดับต่างๆ จึงเป็นเหตุให้มีศรัทธาไม่มั่นคง และส่งผลเป็นความเสื่อมของ
พระพุทธศาสนาในที่สุด ปัจจัยภายนอกเป็นเพียงปลายเหตุเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการเมือง หรือ
การรุกรานจากต่างศาสนา เป็นต้น แต่ถ้าพุทธบริษัทเป็นชาวพุทธที่แท้จริงแล้ว ก็จะส่งผลให้
พระพุทธศาสนารุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป ภัยใด ๆ ก็ไม่สามารถทำลายได้
วัตถุประสงค์
1. เพื่อให้นักศึกษาทราบภาพรวมของพระพุทธศาสนาในเอเชียในปัจจุบันว่าเป็นอย่างไร
เจริญรุ่งเรืองอยู่ในแถบใดบ้าง
2. เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในเอเชียตั้งแต่อดีต
ที่พระพุทธศาสนาเริ่มเผยแผ่เข้าไปจนถึงปัจจุบัน โดยแบ่งออกเป็น 5 พื้นที่ คือ พระพุทธศาสนา
ในเอเชียใต้ เอเชียตะวันออก เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียตะวันตกเฉียงใต้ และเอเชียกลาง
โดยจะแสดงให้เห็นถึงความเจริญและความเสื่อมของพระพุทธศาสนาแต่ละประเทศในแต่ละ
ยุคด้วย
พระพุ ท ธ ศ า ส น า ในเอเชีย DOU 109